Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης και η κρατική φαντασίωση μιας αδύνατης αποτροπής
Θέσεις (Editorial τεύχος 151)
Αυτή η εθνικιστική έξαρση που εξαπλώθηκε στη χώρα ήταν αναμενόμενη, ενώ αντίστοιχα φαινόμενα παρατηρούνται και σε άλλες χώρες. Ο εθνικισμός αναπτύσσεται πάνω στην αυθόρμητη συνείδηση που προκύπτει από εκείνη την ιδεολογικοπολιτική λειτουργία του κράτους, της οποίας θεμέλιο είναι η «ιδιότητα του πολίτη».
Το Μίσος για τη Δημοκρατία: 15 χρόνια μετά*
Συνέντευξη στον Joseph Confavreux (μετάφραση : Φοίβος Θεολογίτης)
Ποιες είναι οι ρίζες της τρέχουσας δημοκρατικής κρίσης; Πως να κατανοήσουμε την ταυτόχρονία των σύγχρονων εξεγέρσεων; Δεκαπέντε χρόνια μετά τη δημοσίευση του έργου του, που ανέλυε τα περιγράμματα του «μίσους για τη δημοκρατία»
Είναι δυνατόν οι ψυχολόγοι να βασανίζουν;
Tου Φοίβου Κ. Θεολογίτη
Η κατάθεση, λοιπόν, ενός ψυχολόγου ο οποίος αποτέλεσε έναν από τους ενορχηστρωτές του ψυχολογικού βασανιστηρίου, συνιστά αφορμή για να σκεφτούμε κριτικά τον ρόλο των ψυχολόγων και την θέση της ψυχολογίας στην κοινωνία
Άσυλο και Δημόσιος Χώρος
του Γιάννη-Παναγιώτη Βούλγαρη
Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι όλα τα ρεπορτάζ των ΜΜΕ που αναφέρονται στην «κατάσταση ανομίας στα ΑΕΙ» αναφέρουν μόνο πανεπιστημιακούς χώρους με αντίθετη χωροταξική δομή από την προαναφερθείσα: ΑΣΟΕΕ, Νομική, «κάτω» Πολυτεχνείο, ΑΠΘ. Και στις τέσσερεις περιπτώσεις, τα τμήματα βρίσκονται στο κέντρο της πόλης, και κάθε τμήμα στεγάζεται συνήθως σε ένα κτίριο το οποίο έχει και προαύλιο χώρο.
Ο Νόμος Γαβρόγλου και τα όρια του γραφειοκρατικού συνδικαλισμού
Του Γιάννη Βούλγαρη
Το ζητούμενο είναι να εντοπίσουμε τον λόγο για τον οποίο η εκπαίδευση θα είναι το ίδιο ή περισσότερο ταξική, ακόμη κι αν καταργηθεί εντελώς ο «θεσμός» των φροντιστηρίων. Η απάντηση είναι η εξής: Όταν οι συνθήκες της εξειδικευμένης τεχνικής εργασίας είναι αρκετά χαώδεις και της ανειδίκευτης εντελώς, η επιλογή ανάμεσα στην άμεση εξειδίκευση & εργασία, και στην απόκτηση ενός πτυχίου, δεν μπορεί να είναι ούτε ψύχραιμη, ούτε εντελώς συνειδητή.
Ο Edouard Louis* για το κίνημα των κίτρινων γιλεκων
Του Edouard Louis (μετάφραση: Λήδα Βογιατζόγλου)
Αμέσως, από τη στιγμή που γεννήθηκε αυτό το κίνημα, είδαμε στα ΜΜΕ «ειδικούς» και «πολιτικούς» να μειώνουν, να καταδικάζουν, να κοροϊδεύουν τα κίτρινα γιλέκα και την εξέγερση που ενσαρκώνουν.
Παρακάμπτοντας τη λογοκρισία
του Νίκου Ρούσσου, Εισαγωγή: Barikat
Είναι προφανές ότι η αυθαιρέτως συγκροτηθείσα επιτροπή «των σοφών του διαδικτύου», σε αγαστή συνεργασία με το υπ. πολιτισμού της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, επιδιώκουν να πετύχουν αυτό, που εδώ και χρόνια προσπαθούν οι εταιρίες παραγωγής οπτικοακουστικού υλικού και οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων: Να σταματήσουν την ελεύθερη διακίνηση του πνευματικού έργου μέσω του internet, με πρόσχημα την απώλεια κερδών των καλλιτεχνών από τα έργα πνευματικής διάνοιάς τους.
Το ελεύθερο διαδίκτυο είναι ένα διαδίκτυο που δεν έχει λογοκρισία. Με το ίδιο τρόπο που εναντιωνόμαστε στη λογοκρισία στον φυσικό κόσμο έτσι πρέπει να λειτουργούμε στον ψηφιακό.
Τα κέρδη των εταιρειών παραγωγής δεν ανήκουν στους καλλιτέχτες καθώς δεν ειναι αυτοί που επωφελούνται από όλα αυτά και έτσι όπως και ο Aaron Swartz έλεγε στο μανιφέστο για την ανοιχτή πρόσβαση (εδώ):
Από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στο 1-1-4
Του Γιάννη Βούλγαρη
Όλη η προεκλογική εκστρατεία, και όλες οι εξαγγελίες του Τσίπρα, είχαν πάντα έναν αστερίσκο, τον οποίο όλοι γνώριζαν: όλα θα εξαρτηθούν από την διαπραγμάτευση με τους δανειστές. Η ίδια η ύπαρξη του πολιτικού προγράμματος στηριζόταν σε μια αόριστη υπόσχεση νίκης, αφού το ίδιο το πρόγραμμα ήταν ένα σύνολο θέσεων που αρθρωνόταν ως συμπαγές, χωρίς να ειπωθεί ποτέ ότι το τάδε ή το δείνα υποσύνολο θέσεων θα εφαρμοστούν εντελώς ανεξάρτητα από την διαπραγμάτευση.
«Στην PRAKSIS τι; Εργασία ή Μητρότητα;»
Σωματείο βάσης εργαζομένων μη κυβερνητικών οργανώσεων
Οι ΜΚΟ δεν αποτελούν εξαίρεση στις έμφυλες διακρίσεις που υφίσταντο ανέκαθεν οι γυναίκες στους χώρους εργασίας και οι εργαζόμενες σε ΜΚΟ γνωρίζουμε πολύ καλά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει μία γυναίκα, έγκυος, μητέρα που απασχολείται σε συνθήκες επισφάλειας.