Το ζήτημα της μνήμης και της ιστορίας δεν αποτελούν απλά ένα νεκρό κομμάτι, που ανήκει στο παρελθόν, αλλά ζωντανά ίχνη με βάση τα οποία μπορούμε να κατανοήσουμε την σημερινή μας θέση.
Μελετώντας το εαμικο φαινόμενο δεν ψάχνουμε για έτοιμες συνταγές. Δεν πιστεύουμε άλλωστε σε αυτές, αλλά στην συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης.
Σε αυτό το αφιέρωμα για τα 73 χρόνια από την ίδρυση του ΕΑΜ θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε όψεις της πολιτικής του ΕΑΜ γύρω από το κεντρικό ζήτημα του πως οργανώνεις τον αγώνα, του πως δίνεις πρωτοβουλία στον κόσμο. Ακριβώς για αυτό το λόγο εστιάζουμε στο παράδειγμα της λαϊκής εξουσίας στην ελεύθερη Ελλάδα αλλά και τις δομές αλληλεγγύης που το εαμικο κίνημα οικοδόμησε.
Πιστεύουμε συγχρόνως ότι πρέπει να μελετηθεί το εαμικο παράδειγμα ως κεντρικό παράδειγμα του τι σημαίνει να οργανώνεις το λαό και να αμφισβητείς έμπρακτα την αστική ηγεμονία, ως κεντρικό παράδειγμα του τι σημαίνει να κάνεις πολιτική.
1. Η δημιουργία μηχανισμών πρόνοιας ως βάση για την ανάπτυξη
της εαμικής αντιστασιακής δράσης στην Αθήνα
του Μενέλαου Χαραλαμπίδη
2. Μεταξύ εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα και επανάστασης,
η εμπειρία της λαϊκής εξουσίας στην Ελεύθερη Ελλάδα
του Νάσου Ηλιόπουλου
3. Γιατί πρέπει κάθε στιγμή να αναφερόμαστε στο ΕΑΜ: Μέρος Α'
του Μιχάλη Λυμπεράτου
4. Γιατί πρέπει κάθε στιγμή να αναφερόμαστε στο ΕΑΜ: Μέρος Β'
του Μιχάλη Λυμπεράτου
5. Η Οργάνωση Εθνική Αλληλεγγύη
του Κώστα Πουλόπουλου
