Τον περασμένο Μάιο πέθανε η Ιταλίδα Φράνκα Ράμε, ηθοποιός με ενεργό ρόλο στους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες. Μαζί με τον σύντροφό της, Ιταλό κωμικό ηθοποιό και συγγραφέα Ντάριο Φο, ίδρυσαν από το 1958 τον κοινό τους θίασο στο Μιλάνο, αναδεικνύοντας μέσω της τέχνης τα πολιτικά επίδικα της εκάστοτε περιόδου αλλά και συμμετέχοντας στους πολιτικούς αγώνες. Ιδιαίτερη ήταν η εμπλοκή τους στην πολύπλευρη εξέγερση του '68 και στο φεμινιστικό κίνημα. Αμφότεροι τάχθηκαν με μεγάλη ένταση ενάντια στην Χούντα των συνταγματαρχών που επιβλήθηκε στην Ελλάδα το 1967. Η Φράνκα Ράμε δεν σταμάτησε ποτέ να ασχολείται με πάθος με τα πολιτικά πράγματα και να συμμετέχει στα κοινωνικά κινήματα. Ήταν παρούσα στο αντιπολεμικό κίνημα, στους αγώνες για την κάθαρση της πολιτικής ζωής στην Ιταλία, στις καμπάνιες ενάντια στα ναρκωτικά, στα εγχειρήματα των Κοινωνικών Κέντρων, εγκαταλειμμένων χώρων που καταλήφθηκαν και μετατράπηκαν σε χώρους πολιτισμού και πολιτικής, μακριά από την εμπορευματική σφαίρα. Ήταν από τους καλλιτέχνες που έβλεπαν μέσα στο έργο την προοπτική της κοινωνικής αλλαγής.
To barikat.gr ως αφιέρωμα στη Φράνκα Ράμε, επιλέγει να δημοσιεύσει δύο κείμενα. Το πρώτο αναφέρεται στην υπόθεση βιασμού της Φράνκα Ράμε από μια ακροδεξιά συμμορία. Η έντονη πολιτική δράση μιας γυναίκας ήταν ασυγχώρητη τόσο για τους φασίστες όσο και για τα πολιτικά τους αφεντικά. Το δεύτερο αποτελεί μια μαρτυρία της ίδιας στην οποία περιγράφεται η διαδρομή της στο χώρο του θεάτρου.
Ο βιασμός της Φράνκα Ράμε : φασίστες, καραμπινιέρι και«μια ανώτερη επιθυμία»
