Από την Κυριακή το βράδυ, τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης με άξια ναυαρχίδα το κανάλι ιδιοκτησίας Μπόμπολα, έχουν εξαπολύσει την πιο ανήθικη και ψευδή προπαγάνδα εναντίον της δημοτικής αρχής Ελληνικού – Αργυρούπολης. Ο θάνατος ενός 13χρονου αγοριού σε ένα απαράδεκτο, κατά τα άλλα, Λούνα παρκ, αξιοποιήθηκε από το εργολαβικό μιντιακό κράτος, και χωρίς κανένα σεβασμό και τιμή, έστησαν δίκες και ζήτησαν την καταδίκη του Δημάρχου[1]. Η όλη έρευνα βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη, ενώ μόλις χθες έγινε και η νεκρώσιμος ακολουθία του μικρού Βασίλη. Όμως, αυτά είναι λεπτομέρειες για το πολιτικό ύφος του κρατικοδίαιτου μιντιακού συστήματος, που διψάει για κανιβαλισμό, προκειμένου να εξυπηρετήσει τα βασικά συμφέροντα των εργολάβων και των τραπεζιτών-αφεντικών του.
Σε αυτό το πλαίσιο, «φιλοξενήθηκε» (εντελώς τυχαία) στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του παραπάνω καναλιού, και ο βασικός αντίπαλος της τωρινής δημοτικής αρχής, με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ (ΕΛΙΑ) και την άρρητη της ΝΔ, Γιάννης Κωνσταντάτος. Είναι προφανής η προβολή του εν λόγω υποψηφίου καθώς οι δυνάμεις της μνημονιακής συγκυβέρνησης είναι αποφασισμένες να ανατρέψουν την παρούσα Αρχή με κάθε μέσο.
Δε χρειάζεται να στραφεί κανείς στη συνομωσιολογία για να βρει απαντήσεις, αρκεί να παρατηρήσει, ενδεικτικά, τα εξής δεδομένα:
Ο νέος δήμος Ελληνικού Αργυρούπολης, ως δήμος της αποτυχημένης μεταρρύθμισης του Καλλικράτη, κληρονόμησε χρέη, από την προηγούμενη διοίκηση της Αργυρούπολης, ύψους 11.704.000€ και μέσα σε τρία χρόνια κατάφερε να το μειώσει σχεδόν στα μισά. Την ίδια στιγμή, διασφάλισε το δημόσιο δωρεάν χαρακτήρα της προσχολικής εκπαίδευσης, πρωτοβάθμιας φροντίδας ηλικιωμένων, ενώ περιφρούρησε τις λιγοστές θέσεις εργασίας στο δήμο με κάθε τρόπο, ανοίγοντας και νέες στο μέτρο του δυνατού. Ταυτόχρονα σε καιρούς σκληρής λιτότητας, μείωσε στο μισό τα δημοτικά τέλη, εφαρμόζοντας κοινωνική πολιτική στην πράξη, και ενδυνάμωσε πρωτοβουλίες αλληλεγγύης πολιτών (όπως παζάρια «χωρις μεσάζοντες» κ.α) με πλατια, πέρα από τα όρια του Δήμου, απεύθυνση.
Αξίζει, επιπλέον, να αναφερθεί η λειτουργία του Μητροπολιτικού Ιατρείου Ελληνικού στην πρώην Αμερικανική Βάση, ενός από τα πιο δημιουργικά εγχειρήματα αλληλεγγύης σε ολόκληρη την Αττική. Το Μητροπολιτικό Ιατρείο στηρίζεται στην ανιδιοτελή προσφορά δεκάδων εθελοντών γιατρών και επιστημόνων κλάδου υγείας, αλλά και εκατοντάδων απλών πολιτών που στηρίζουν έμπρακτα τη μεγάλη αυτή προσπάθεια μαζί με το δήμο. Τη στιγμή που ο Υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης διαλύει ό,τι έχει απομείνει από τη δημόσια και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, στο Ιατρείο βρίσκουν φροντίδα συνταξιούχοι, ανασφάλιστοι, μετανάστες και κάθε άνθρωπος που έχει ανάγκη, χωρίς καμία διάκριση, δωρεάν. [2]
Η Δημοτική αρχή, ακόμη, πρωταγωνιστεί στο μεγάλο αγώνα για δημόσιο παραλιακό μέτωπο, κόντρα στη μαφία της παραλίας, που καταπατά τον αιγιαλό εδώ και χρόνια εφαρμόζοντας το δίκαιο της ζούγκλας σε αγαστή σύμπνοια με τους δημάρχους Γλυφάδας, Αλίμου, Παλαιού Φαλήρου και Πειραιά. Το μεγάλο ζήτημα όμως της περιοχής είναι πλέον το πρώην Αεροδρόμιο του Ελληνικού.
Τον περασμένο Φεβρουάριο ο χώρος του πρώην Αερολιμένα μαζί με την περιοχή και τις αθλητικές εγκαταστάσεις του Αγίου Κοσμά, έκταση 6.230 στρεμμάτων, πωλείται στην εταιρεία Lamda Development, συμφερόντων Λάτση και άλλων επιχειρηματιών, έναντι λιγότερων από 100€ το τετραγωνικό. Παράλληλα η Προηγούμενη κυβέρνηση Παπανδρέου-Σαμαρά- Καρατζαφέρη, που είχε εκκινήσει μέσω του ΤΑΙΠΕΔ, τη διαδικασία του «διαφανούς» διαγωνισμού, είχε φροντίσει να εξασφαλίζει στον επικείμενο αγοραστή τη «ελευθερία» να παρακάμπτει σχεδόν την πλειοψηφία το οικοδομικών κανονισμών, δίνοντας «κίνητρα για επένδυση και ανάπτυξη». Πρόκειται για μια ληστρική συμφωνία της κυβέρνησης Σαμαρά, που υποθηκεύει την ποιότητα ζωής όχι μόνο των κατοίκων των νοτίων προαστίων, αλλά και όλης της Αθήνας. Το καλύτερο οικόπεδο της Ευρώπης, λοιπόν, όπως έχει χαρακτηριστεί από πολλούς, με μια δρομολογημένη εδώ και χρόνια προσπάθεια κατέληξε έναντι εξευτελιστικού ποσού, στα «ελληνικά», κατά πλειοψηφία,[3] χέρια του Λάτση (για να μη λέμε κιόλας ότι τα πουλάνε όλα στους «ξένους»).
Εδώ και χρόνια όμως, κόντρα στις μεθοδεύσεις κυβερνήσεων και εργολάβων, με επικεφαλής το Δήμαρχο Ελληνικού-Αργυρούπολης και την «Επιτροπή Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο» έχει αναπτυχθεί ένα κίνημα μαχητικό με σκοπό τη δημιουργία ενός Πάρκου υψηλού πρασίνου με ήπιας μορφής επιχειρηματική δραστηριότητα, που θα είναι σε θέση σταδιακά να καλύπτει τα έξοδα συντήρησης του, και ταυτόχρονα να αποτελεί χώρο αναψυχής και άθλησης, πνεύμονα οξυγόνου για όλη την Αθήνα.
Η διοίκηση που ασκήθηκε τρία χρόνια στο Δήμο, έγινε με γνώμονα τις ανάγκες των πολιτών, όχι την εποπτεία της τρόικας, ορθώνει, ταυτόχρονα, ένα δίχτυ κοινωνικής προστασίας στους εργαζόμενους και τη νεολαία, και αντιστέκεται σθεναρά στο ξεπούλημα της δημόσια περιουσίας και του παραλιακού μετώπου, σε αντίθεση με τους δημάρχους των παραπάνω γειτονικών Δήμων. Τέλος συνιστά και ζωντανό παράδειγμα για το τι σημαίνει Δήμος στην Αριστερά, Δημοτική Αρχή μαχητική, έτοιμη να στηρίξει την κοινωνία να σταθεί στα πόδια της. Είναι εικόνα από το μέλλον που γεννιέται κόντρα στη μοιρολατρεία της μνημονιακής βαρβαρότητας, χτίζοντας ελπίδα δημιουργίας ενάντια στη μιζέρια της καταστροφής.
Για αυτό πολεμάνε, σα σκυλιά λυσσασμένα, τον Κορτζίδη.
Γιατί δεν είναι λαμόγιο και «καταφερτζής», δεν κλείνει συμφωνίες με το κατασκευαστικό κεφάλαιο με μίζες και κρυφούς λογαριασμούς, όπως πληθώρα δημάρχων και υποψηφίων. Γιατί ο Κορτζίδης, παρά τα χρόνια στη Δημοτική Αρχή, δεν εξαρτάται από μεγαλο-καταστηματάρχες και μαφιόζους της νύχτας, ούτε πετσόκοψε τις κοινωνικές δαπάνες και τα στοιχειώδη για τους πολίτες, ώστε να παρουσιάσει δήθεν πλεόνασμα πάνω στα συντρίμμια της τοπικής κοινωνίας.
Γιατί ο Κορτζίδης δεν είναι ο Δήμαρχος που έχουν συνηθίσει.
