04/Mar/2014

Το να γράφεις με κριτική ματιά δεν εκτιμάται ιδιαίτερα σε ταραγμένες εποχές. Για μερικούς υστερικούς ηλίθιους έχω υποκύψει στους φασίστες, για άλλους έχω προδώσει τη Πατρίδα. Ο χρόνος τώρα είναι πολύτιμος και πρέπει να χρησιμοποιήθει αποτελεσματικά. Αυτός, άλλωστε, είναι ο λόγος που απαντάω σε όλα με ένα μόνο κείμενο.

Μισώ τους ευρω-ηλίθιους, που τα ξεκίνησαν όλα αυτά, εξαιτίας του μικρού μυαλού τους και του πολιτιστικού σωβινισμού τους.

Μισώ αυτό το κάθαρμα, που παρέμενε στην εξουσία παρά τους δεκάδες νεκρούς και τώρα θέλει να επιστρέψει στη χώρα πάνω σε ξένα τάνκς.

Μισώ την πρώην αντιπολίτευση, που πλέον είναι στην εξουσία και που δεν βρήκε τίποτα καλύτερο να κάνει. από το να «σώσει την ουκρανική γλώσσα» (με τον περιορισμό της ρωσικής), να βάλει στην κυβέρνηση τους φασίστες και να υπόσχεται τη λήψη σκληρών αντιλαϊκών μέτρων.

Μισώ τις αρχές της Κριμαίας, που φοβούνται τόσο πολύ για τις θεσούλες τους ώστε με χαρά γίνονται τα τσιράκια της κατοχικής διοίκησης.

Μισώ τον τύραννο του Κρεμλίνου, που έχει ανάγκη ένα μικρό νικηφόρο πόλεμο για να ενισχύσει το ρούβλι και τη δική του, σχεδόν απεριόριστη, εξουσία.

Μισώ τη «βαθιά ανησυχία» των γραφειοκρατιών της ΕΕ και των ΗΠΑ, που αποφασίζουν κυρώσεις, μόνο όταν η κυβέρνηση έχει ανατραπεί και δίνουν βοήθεια υπό ληστρικές προϋποθέσεις

Μισώ τους Ουκρανούς και τους  Ρώσους φασίστες, που δεν μπορούν να συνηθίσουν την πραγματικότητα της πολυπολιτισμικής και πολυγλωσσικής χώρας και είναι έτοιμοι να την καταστρέψουν.

Μισώ αυτούς τους «φιλελεύθερους», που ήταν έτοιμοι να δώσουν κάλυψη και ποτέ δεν διαχώρισαν τη θέση τους από τους φασίστες που ήταν στο Μαϊντάν, αντί να δώσουν μια ευκαιρία, για ένα πραγματικά πανουκρανικό δημοκρατικό κίνημα και ωθούν τη χώρα στον εμφύλιο πόλεμο.

Μισώ τον εαυτό μου και τους άλλους αριστερούς, που σπαταλήσαμε τον χρόνο μας σε αλληλοκατηγορίες και όχι στην οικοδόμηση μιας ισχυρής πολιτικής οργάνωσης. Ο καθένας μόνος του μπορούσε να ασκήσει μικρή επιροή στο Μαϊντάν ή στο αντι-Μαϊντάν κίνημα. Μερίδιο της ευθύνης, αναλογεί και σε εμάς.

Υποστηρίζω όμως την  παγκόσμια ειρήνη. Στέλνω αυτά τα λουλούδια από τη Βαλλονία. Γάλανθοι σε αντίθεση με το φόντο των πράσινων φύλλων του χρόνου που πέρασε. Ελπίζω ότι αυτή δεν είναι η τελευταία φορά που τα βλέπουμε.

Έχω μόλις επιστρέψει στη διχασμένη χώρα μου και προσεύχομαι το τέλος να είναι ένας δεύτερος πόλεμος της Κριμαίας παρά ένας Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος. Επειδή αυτός ο πόλεμος δεν θα εξελιχθεί σε μια παγκόσμια επανάσταση (οι πιθανότητες για κάτι τέτοιο είναι πολύ λιγότερες από ότι πριν από 100 χρόνια) αλλά σε ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα.

Ρώσοι σύντροφοι: Πηγαίνετε στις κεντρικές πλατείες των πόλεων σας. Αυτό ίσως να μπορούσε να σταματήσει την επέμβαση στην Ουκρανία.

Ουκρανοί σύντροφοι: Ας σκεφτούμε τι μπορούμε να κάνουμε. Είναι σαφές ότι η ένταξη στον «δεξιό τομέα» (που έχει καλέσει σε εγρήγορση) δεν είναι επιλογή μας.

* Ο Volodymyr Ishchenko είναι κοινωνιολόγος, αναπληρωτής διευθυντής του Κέντρου Κοινωνικής Έρευνας, στο Κίεβο και λέκτορας στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Εθνικού Πανεπιστημίου, Mohyla Academy, του Κιέβου

πηγή: lefteast