Εδώ και 2 μήνες, στις φυλακές των ασυνόδευτων ανηλίκων της Μόρια στην Μυτιλήνη, η κατάσταση έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Αυτή την στιγμή, 174 ανήλικα παιδιά βρίσκονται φυλακισμένα κάτω από σκληρές συνθήκες για σχεδόν 2 μήνες. Ακόμη 59 παιδιά βρίσκονται φυλακισμένα σε διαφορετικό χώρο στο στρατόπεδο, κάτω από την επιτήρηση της αστυνομίας σε ακόμη πιο άθλιες συνθήκες ασφυξίας και βαρβαρότητας. Οι ξενώνες διαμονής ανηλίκων σε όλη την Ελλάδα εδώ και καιρό είναι πλήρεις με αποτέλεσμα κανένα παιδί από αυτά που είναι έγκλειστα να μην έχει την δυνατότητα να ξεφύγει από τα συρματοπλέγματα της Μόριας.
Η ψυχολογία των παιδιών εδώ και αρκετές μέρες έχει τσακιστεί. Κρίσεις πανικού η μία μετά την άλλη, αυτοτραυματισμοί, λιποθυμίες, αποχή από το φαγητό, συμπλοκές με την αστυνομία, καταστολή από τα ΜΑΤ τις νυχτερινές ώρες. Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Όλοι βλέπουν και όλοι σωπαίνουν. Κράτος, Ύπατη Αρμοστεία, ΜΚΟ. Όλοι την ίδια σιωπή, όλοι την ίδια συνενοχή.
Πριν από τρεις ημέρες η διοίκηση του Κέντρου Πρώτης Υποδοχής έκανε μια «τρομερή» παραχώρηση στα παιδιά∙ να μπορούν να προαυλίζονται στο υπόλοιπο στρατόπεδο για μερικές ώρες την ημέρα. Μια απόφαση, όμως, που ανακλήθηκε μία (1) ημέρα μετά από τους ανθρωποφύλακες, που δεν θα καταλάβουν ποτέ, ότι δεν μπορείς να ανακαλέσεις έστω και λίγα τετραγωνικά μέτρα «ελευθερίας» από τους σκλάβους, χωρίς αγώνα και εξέγερση.
(Φωτό: @connellyandrew)
Μπορείς να διατάξεις έναν σκλάβο να φορέσει μόνος του τις αλυσίδες σου;
Σήμερα τα παιδιά έδωσαν την δικιά τους απάντηση σε όλα αυτά που περνάνε και στην στέρηση της ελευθερίας τους. Έσπασαν την πύλη της φυλακής και βγήκαν έξω μόνα τους στο υπόλοιπο στρατόπεδο. Το αίτημα των παιδιών είναι ένα και απλό. Ελευθερία. Παιδιά όπου μόνα τους γκρεμίζουν ουρανούς, μόνα τους ρίχνουν τα συρματοπλέγματα των φυλακών τους, ψάχνοντας για ελευθερία. Μόνα τους.
Η προσπάθεια των ΜΑΤ να καταστείλουν την εξέγερση των παιδιών όχι μόνο δεν λειτούργησε, αλλά αντιθέτως η εξέγερση εξαπλώθηκε σε όλο το στρατόπεδο, σε όλους τους κρατούμενους μικρούς και μεγάλους. Η φωτιά σε κάδους απορριμμάτων ήταν η απάντηση των ανθρώπων στα χρήση χημικών που έγινε από τα ΜΑΤ.
Όλα τα παραπάνω ξεκίνησαν όταν ο Υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Μουζάλας, έκανε επίσκεψη στο στρατόπεδο, όντας ο ίδιος μάρτυρας της κατάστασης. Η Μόρια εδώ και καιρό χρησιμοποιείται ως διαφημιστική βιτρίνα επισκέψεων του κάθε πολιτικού παράγοντα, της κάθε κοσμικής προσωπικότητας που επιδεικνύει την “on camera” φιλανθρωπία του και επιστρέφει στη χλιδή του. Μπορεί πριν από μια εβδομάδα, ο θεσμικός αντιπρόσωπος του Θεού να «κατέβηκε» στην Μόρια, μπορεί να πήρε 12 μαζί του, αλλά άφησε χιλιάδες πρόσφυγες και εκατοντάδες μικρά παιδιά, πίσω. Φυλακισμένα. Αιχμάλωτα. Απελπισμένα.
Και το «έθνος» ζαλισμένο, παρακολουθεί από το καναπέ του, νίπτει τας χείρας του, κάνει το σταυρό του. Καλό Πάσχα.
Η Μεγάλη Βδομάδα της υποκρισίας ξεκινά. Η Έξοδος των δούλων από την Αίγυπτο αναβλήθηκε. Η Αυτοκρατορία νίκησε πάλι. Οι Πόντιοι Πιλάτοι κάνανε πάλι ότι μπορούσαν. . . Τι άλλο μπορούσαν να κάνουν; Η Ρώμη είναι ανίκητη.
Υπομονή Δούλοι! Ή Εξέγερση;
