15:00 - Φτάσαμε στα σύνορα Π.Γ.Δ.Μ – Ελλάδας. Δεν είχα δει ποτέ ξανά εθνικά σύνορα φτιαγμένα από ανθρώπινα σώματα... Στρατιώτες.
15:35 - Ακριβώς δίπλα, μια στρατιωτική μονάδα κατασκευάζει ένα φράχτη μήκους 4 χιλιομέτρων και ύψους τριών μέτρων... Στο τελείωμα,στεφανώνεται από συρματόπλεγμα.
16:00 - Δεν υπάρχει τίποτε που να μπορείς να κάνεις στην Ειδομένη, παρά μόνο να περιμένεις... Να περιμένεις και να αναζητάς διαρκώς καινούριους τρόπους διαφυγής. Πάντα βρίσκεις στο τέλος. Βέβαια... Πιο επικίνδυνους... Και πιο ακριβούς... Αλίμονο!
Από τις 18 Νοεμβρίου του 2015 η κυβέρνηση των Σκοπίων αρχίζει να εφαρμόζει μια νέα πολιτική διακρίσεων. Επιτρέπει τη διέλευση μόνο στους πρόσφυγες που προέρχονται από το Ιράκ, το Αφγανιστάν και τη Συρία.
Η Σερβία άρχισε τη εφαρμογή της ίδιας πολιτικής ήδη από τις 17 του ίδιου μήνα.
Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ είναι ο αρμόδιος φορέας για τη διαχείριση της εισόδου των μεταναστών. Αυτή όμως η νέα πολιτκή των διακρίσεων απλά προάγει το μίσος, την ξενοφοβία και τη διχόνοια.
16:30 - Σύμφωνα με τον ΟΗΕ η χωρητικότητα αυτού του πρόχειρου καταυλισμού στην Ειδομένη είναι 2500 χιλιάδων ατόμων, ωστόσο ορισμένα μέσα ενημέρωσης κάνουν λόγο για καθημερινή έλευση 3600 άτομων, ανάλογα την ημέρα. Πιστεύω όμως πως είναι πραγματικά αδύνατον να γνωρίζει κανείς τον ακριβή αριθμό των ανθρώπων που εγκλωβίζονται καθημερινά εκεί.
17:00 - Συζητάω με όσο περισσότερους ανθρώπους μπορώ – και όσους μου επιτρέπει η γνώση μου της γλώσσας. Η ομάδα των Ιρανών στα αριστερά είναι ήδη 10 μέρες εκεί, ενώ οι 2 από το Μπαγκλαντές κλείνουν τώρα 7.
17:17-Το να βγάζουν φωτογραφίες και να είναι σε διαρκή επικοινωνία με τους δικούς τους – οι οποίοι τους παρέχουν και κάθε δυνατή ενημέρωση σχετικά με το τί συμβαίνει στη διαδρομή την οποία θα ακολουθήσουν μετά την Ειδομένη – είναι μία εικόνα πάγια σ'αυτό το μέρος.
17:23 - Νόμιζα πως μαγειρεύει. Με πόση αυταπάτη έχω τραφεί. Ζεσταίνει νερό για να πλυθεί.
17:37 - Αρχίζει να νυχτώνει. Η θερμοκρασία αυτή τη στιγμή είναι στους 8 βαθμούς, κι έχει πολύ δυνατό αέρα. Κάνει τόσο κρύο.
17:45 - Βλέπουμε κάποιες γυναίκες και αρχίζουμε να συζητάμε μαζί τους, αλλά η επικοινωνία είναι δύσκολη λόγω της γλώσσας. Είναι Ιρανές. Η μία έχει έρθει με τον αδερφό της, και η άλλη μόνη με το γιο της. Η Fatma μας διηγείται πως όταν μιλάει με την οικογένειά της, της λένε να γυρίσει πίσω... Να επιστρέψει. Η ίδια δε θέλει. Λέει πως αν γυρίσει, διατρέχει σοβαρό κίνδυνο η ζωή της. Πως αν γυρίσει, θα είναι σε τόπο χειρότερο από την Ειδομένη.
17:47 – Η ομάδα Ιρανών μάς ζητάει να τους βγάλουμε μια φωτογραφία. Θέλουν να υπάρχουν δημοσιογράφοι εκεί, να βγάζουν φωτογραφίες, η εικόνα τους να ταξιδεύει, να συζητιέται η υπόθεση αυτή, να αλλάξουν κάποτε τα πράγματα.
20:00 - Εμείς φεύγουμε. Οι άνθρωποι που μένουν, εξακολουθούν να ψάχνουν ένα τρόπο διαφυγής. Η μεταναστευτική πολιτική που εφαρμόζεται σε κάθε κράτος της Ευρώπης είναι αίτιο πολλών θανάτων καθημερινά. Υποδαυλίζουν το ρατσισμό και την ξενοφοβία, καλλιεργώντας στον κόσμο πλασματικές εικόνες, που απέχουν τόσο πολύ από την πραγματικότητα...
Γράφω αυτό το κείμενο δυο μέρες αφότου πήγα στην Ειδομένη. Μόλις μίλησα μέσω facebook με τον Soshian, ένα παιδί από τους Ιρανούς τους οποίους συνάντησα εκεί. Μου είπε πως κατάφερε να φτάσει στην Σερβία και πως πιστεύει ότι αύριο θα περάσει πια στη Γερμανία. Πόσο χαίρομαι...
