εκλογές

Ισημερινός: Ένας Λενίν κι ένας τραπεζίτης αντιμέτωποι στην πιο κρίσιμη εκλογική μάχη των τελευταίων δέκα ετών

Του Λεωνίδα Οικονομάκη*

Η Κυβέρνηση του Κορέα, μαζί με αυτές άλλων Λατινοαμερικανικών χωρών στις οποίες η Αριστερά ήρθε στην Κυβέρνηση τα τελευταία δέκα-δεκαπέντε χρόνια, θεωρείται κλασσική περίπτωση αυτού που στη σχετική βιβλιογραφία αποκαλείται «ρόζ παλίρροια»: η επιστροφή της Αριστεράς στην Κυβέρνηση σαν την πλημμυρίδα μετά τη νεοφιλελεύθερη άμπωτη των δεκαετιών του ’80 και του ’90, μόνο που αυτή η επιστροφή δεν είναι πια τόσο ριζοσπαστική, γι’αυτό και το χρώμα της παλίρροιας είναι ροζ -και όχι πια κόκκινο. Αντίστοιχα φαινόμενα συνέβησαν σχεδόν σε όλη την Ήπειρο, με τη Βενεζουέλα του Τσάβες, τη Βολιβία του Έβο Μοράλες, την Αργεντινή του ζεύγους Κίρσνερ, και το Εκουαδόρ του Κορέα να αποτελούν τις χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις. 

A white shade of pale. Αριστερά, διαχείρηση της κρίσης και εξουσία

Editorial "Θέσεις" Τεύχος 133

Επιδίωξη του «ήπιου νεοφιλελευθερισμού», μια επαγγελία ομαλής συνέχειας στη διακυβέρνηση με αλλαγή προσήμου, κάπως σαν τις «καλές εποχές» του μεταπολιτευτικού κοινωνικού συμβολαίου με αυξημένη «προστασία» των «από κάτω» που θα υφίστανται μια «δίκαιη» λιτότητα ως τίμημα της «δημοσιονομικής προσαρμογής». Μια διακυβέρνηση «από τα παλιά» που, χωρίς να έρθει σε σύγκρουση με δομές και πρακτικές εξουσίας, θα αντιμετωπίσει την «ανθρωπιστική κρίση» και θα δρομολογήσει την «ανάπτυξη» που θα στηριχθεί στην «παραγωγική ανασυγκρότηση». Μια διαχείριση με «ανάθεση» για μια ασφαλή και αποδοτική στρατηγική συμβιβασμού, η οποία θα στηρίζεται στο «δίκαιο των διεκδικήσεών μας» αλλά ταυτόχρονα θα επιδιώκει την επάνοδο της «ομαλότητας» της προ της κρίσης περιόδου.