YPG: δεν έχουμε καμμία σχέση με τη βομβιστική επίθεση στην Άγκυρα, η Τουρκία προετοιμάζει το έδαφος για να επιτεθεί στη Ροζάβα

μετάφραση: Ασπασία Αθανασίου

Ως Λαϊκές Μονάδες Προστασίας-YPG, δηλώνουμε για άλλη μια φορά ότι δεν έχουμε καμία σχέση με την βομβιστική επίθεση στην Άγκυρα, και καλούμε όλα τα γειτονικά κράτη και τις δυνάμεις να σεβαστούν την επανάσταση της Ροζάβα και τη θέληση των λαών.

Ουδέν νεώτερον από το (μεσ)Ανατολικό Μέτωπο

Barikat

Ενώ η δυναμική του πολέμου και της έντασης οδηγεί την ανθρωπότητα σε εφιαλτικούς προορισμούς, στην επικράτεια μιας κρίσης όπου απαξιώνει την ζωή και την εργασία παγκόσμια, η Ελλάδα «δένεται» μέσω του ΝΑΤΟ με τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς. Στρατιωτικοποιεί την αντιμετώπιση της προσφυγικής / μεταναστευτικής κρίσης, επιλέγει το δρόμο της «Ευρώπης – Φρούριο». 

Κρυπτογράφηση και τρομοκρατία

Nadim Kobeissi (Μετάφραση-Επιμέλεια: Barikat)

Λίγες μόνο μέρες χρειάστηκε να περάσουν μετά τις δίδυμες επιθέσεις σε Παρίσι και Λίβανο για να ξεκινήσει μια συζήτηση αναφορικά με τη χρήση κρυπτογραφημένων επικοινωνιών από τους δράστες και αν εν τέλει αυτό βοήθησε τον συντονισμό τους και εμπόδισε την πρόληψη της δράσης τους.

«Πάντα μοιάζει αδύνατο μέχρι να συμβεί»!

Συλλογικότητα OEIL (Μετάφραση: Barikat)

«Πάντα μοιάζει αδύνατο μέχρι να συμβεί»! Αυτή η φράση του Νέλσον Μαντέλα, αν και λίγο τολμηρό να την επικαλούμαστε, συνοψίζει επαρκώς όσα έγιναν στη διαδήλωση της Κυριακής 22 Νοεμβρίου που πραγματοποιήθηκε από την πλατεία της Βαστίλης προς την πλατεία της Δημοκρατίας (place de la Republique). Μια διαδήλωση που διοργανώθηκε, αρχικά, για και από τους πρόσφυγες που αγωνίζονται, και στην οποία συμμετείχαν πολλές οργανώσεις ακτιβιστών και πολιτικές οργανώσεις της Αριστεράς. 

Βόλτα στο Παρίσι

Tου Θανάση Βασιλείου

Οι Παριζιάνοι δηλαδή ξαφνικά φοβούνται. Και φοβούνται πολύ. Τα αυθόρμητα κλάματα στο μετρό ή η επέκταση του πανικού εξ’αιτίας μιας κροτίδας από το Δημαρχείο της πόλης έως την Πλατεία της République, με κόσμο και αστυνομικούς να τρέχουν αλλόφρονες να κρυφτούν, το αποδεικνύουν περίτρανα σε ένα πρώτο επίπεδο. Σε ένα δεύτερο, οι Παριζιάνοι φοβούνται γιατί συνήθισαν να βολτάρουν με δεκάδες αστυνομικών και στρατιωτών γύρω τους. Η αδιαφορία για την αλλοίωση που καταφέρνει στην πόλη αυτή η εικόνα καταπίεσης, μαρτυρά την ομολογία του φόβου τους. 

ΦΑΚΕΛΟΣ: Πόλεμος στις γειτονιές του κόσμου

Tου Barikat

Κηρύττουν οι ηγέτες του δυτικού κόσμου έναν πόλεμο που έχει ήδη κηρυχθεί.  Ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας αναβιώνει αλά ευρωπαϊκά, σε μια Ευρώπη που πεθαίνει γιατί σκοτώνει. Σκοτώνει στα σύνορα της και πεθαίνει στα νέα τείχη που χτίζει, στη νέα περιχαράκωση μεταξύ  νικητών και ηττημένων, πλούσιων και φτωχών. Έπαιξαν με τον διάβολο παιχνίδια εξουσίας και ηγεμονίας, στην καμμένη γη της Μέσης Ανατολής, στη θάλασσα του Αιγαίου, στα γκέτο της Ευρώπης και των ΗΠΑ. Και γέννησαν τον πόλεμο, γέννησαν αγρίμια.

«Το πένθος γίνεται νόμος»- Judith Butler από το Παρίσι

Της Judith Butler

Προφανώς, ο εχθρός πρέπει να είναι ολοκληρωμένος και μοναδικός για να είναι ηττημένος, και η διαφορά μεταξύ των μουσουλμάνων και των τζιχάντ γίνεται όλο και πιο δύσκολο να καταστεί διακριτή, στον δημόσιο διάλογο. Βρήκα ιδιαίτερα ενδιαφέρον το γεγονός ότι ο Ολάντ ανακοίνωσε πως έχει αυξήσει τα μέτρα ασφαλείας- άλλος ένας τρόπος ανάγνωσης είναι ότι «το πένθος έγινε ό νόμος».

"Νερό, κονσέρβες και σφαίρες: Μια συζήτηση για το Κομπάνι, την αντίσταση και τα πολλά πρόσωπα του ιμπεριαλισμού."

Barikat

"Η κουρδική αντίσταση στο Κομπάνι δεν είναι ούτε το Πουατιέ, ούτε η Άλωση του 2014. Δεν είναι η μάχη του πολιτισμένου κόσμου απέναντι στους βαρβάρους. Της μιας θρησκείας απέναντι στην άλλη. Είναι ο αγώνας των μαχητών της ελευθερίας απέναντι στον ολοκληρωτισμό. Είναι η μάχη των όπου γης καταπιεσμένων για την ίδια τους τη ζωή."

Τι βλέπεις στην πλατεία Συντάγματος;

του Barikat

Ακλόνητη σιγουριά. Δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί σε μένα! Μνήμη χρυσόψαρου. Εμείς είμαστε στην Ευρώπη. Αυτά περάσανε. Πόλεμος, προσφυγιά, καθεστώς που κυνηγάει και εξοντώνει αντιφρονούντες. Εξωτικές εικόνες που υπάρχουν μόνο μακριά από τον ανεπτυγμένο κόσμο. Τον δικό μας κόσμο. Εμείς εδώ είμαστε καλά. Πώς να σου περάσει από το μυαλό ότι μια μέρα μπορεί να χρειαστεί να τα αφήσεις όλα πίσω σου;

Το παρελθόν χειραφετεί το μέλλον

της Σίας Αναγνωστοπούλου

Στις μέρες μας, στη Μέση Ανατολή, οι σκελετοί του παρελθόντος –ενός συγκεκριμένου παρελθόντος– επανέρχονται στο παρόν με τον πλέον δραματικό τρόπο.