κοινωνία

Κορωνοιός και βιοπολιτική

Tης Μάιρας Ζαρέντη

Και όπως για κάθε νέα λύση σε ένα πρόβλημα – ιδίως ιατρικής φύσεως- η οποιαδήποτε εξαίρεση είναι σημαντική, η λύση και για την αντιμετώπιση του κορωνοιού θα πρέπει να τους περιλαμβάνει όλους. Χωρίς διακρίσεις και χωρίς δύο ταχύτητες.

Ο τοξικομανής ως παρίας και ο βιοπολιτικός έλεγχος του ΚΕΘΕΑ

του Φοίβου Κ. Θεολογίτη

Πότε γίνεται αντιληπτός ως μη χρήσιμος, πότε ως «βαποράκι» ή ληστής. Παραστρατεί ως σώμα ανάμεσα στο ιδιωτικό και το δημόσιο, περιφερόμενο από εδώ και από εκεί, ψάχνοντας να φάει ή να πάρει ξανά την δόση του, ή έχοντας λιποθυμήσει στο πεζοδρόμιο. Ο τοξικομανής αποκλείεται από την κοινωνία και, ταυτόχρονα, πειθαρχείται εντός της. Αυτό είναι το παράδοξο της διακυβερνητικής μητρόπολης, το οποίο σημειώνει ο Αγκάμπεν, και το οποίο ενσαρκώνεται απόλυτα στον τοξικομανή ως παρία της μητρόπολης.

Οι συνέπειες εξόρυξης υδρογονανθάρκων στην Ήπειρο

Ανοιχτή Συνέλευση στα Γιάννενα ενάντια στα πετρέλαια

Τον Σεπτέμβρη του 2017 υπογράφτηκε από τον υπουργό ενέργειας και περιβάλλοντος Γ. Σταθάκη η παραχώρηση 4.187 τετραγωνικών χιλιομέτρων για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων σε όλη την Ήπειρο στην πολυεθνική Repsol. 

«Όταν η καταστροφή βαφτίζεται ανάπτυξη, η κοινωνία οφείλει να απαντήσει»

Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Αλιμούρα

Η Repsol, παγκοσμίως, είναι μία εταιρία με τη χειρότερη φήμη. Ας μην ξεχνάμε πως, ήδη, προτού ξεκινήσει καλά καλά το έργο, έχει παραβιάσει τις δεσμεύσεις της σχετικά με τις αποστάσεις ασφαλείας μεταξύ των δοκιμαστικών εκρήξεων, ενώ οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να διώξουν συνεργεία που χωρίς τη γραπτή άδεια του ιδιοκτήτη είχαν εισέρθει σε χωράφι του.

Ο κρατικός προϋπολογισμός του 2018 - Κριτικές παρατηρήσεις

Του Ηλία Ιωακείμογλου

Ο προϋπολογισμός του 2018 δείχνει ότι θα συνεχιστεί και κατά το επόμενο έτος η διαδικασία της καταστροφής αυτής, που μέχρι στιγμής δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως “δημιουργική καταστροφή” αλλά απλώς ως καταστροφή παραγωγικής ικανότητας και εργατικού δυναμικού (το οποίο είτε καταστρέφεται, χάνει δηλαδή τις ικανότητές του λόγω της παρατεταμένης ανεργίας, είτε μεταναστεύει μαζικά).

Η Ηριάννα και ο Νόμος

Του Γιάννη Βούλγαρη

Η Ηριάννα διώκεται χωρίς στοιχεία, κυριολεκτικά: η κατηγορία για την συμμετοχής της στους «Πυρήνες της Φωτιάς», στηρίχθηκε αφ’ ενός στην στενή σχέση που (προφανώς) διατηρούσε με τον σύντροφό της. Ο σύντροφός της κατηγορήθηκε επίσης για συμμετοχή στους «Πυρήνες», αλλά αθωώθηκε ομόφωνα, σε χρόνο προγενέστερο από αυτόν της δίκης τής Ηριάννας.

Γράμμα από μια γυναίκα Ρομά

Καμένα Σουτιέν

Νομίζω θα ήταν καλό, πριν φέρει ο καθένας στο μυαλό του την έτοιμη εικόνα που έχει για εμάς τις Τσιγγάνες, να σκεφτεί ποια είναι η δική του στάση. Όσοι νομίζουν ότι μας ξέρουν, αλήθεια πόσα γνωρίζουν για τη ζωή μας ή για τα προβλήματα μας; Κυρίως ζητάω να με καταλάβουν οι γυναίκες και να αναρωτηθούν αν θα τις ενδιέφερε μια πραγματική επαφή μαζί μας, χωρίς να έχουν μια πρόχειρη εντύπωση, αν θα θέλανε ακόμα και να έχουν φίλες Ρομά χωρίς όμως να μας βλέπουν σαν κατώτερες, αλλά να πιστεύουν ότι μπορούν κι εκείνες να μάθουν πράγματα από εμάς.

Ποια θυμούνται το Stonewall;

Queer Ντεκαπάζ

Βράδυ της 28ης Ιουνίου 1969. Mπάτσοι εισβάλουν στο μπαρ Stonewall Inn,σε μια κακόφημη συνοικία της Νέας Υόρκης. Πρόκειται για μια από τις συνηθισμένες επιδρομές της αστυνομίας στα μπαρ και στους χώρους που συχνάζουν γκέι, τρανς, λεσβίες, drag queens, στη μεγάλη πλειψηφία τους φτωχά, λατίνα, μαύρα, σεξεργάτα καθώς και διάφοροι άλλοι παρίες και άστεγοι.

Αλήθεια, ποιο είναι το νόηµα των εκλογών σε µια χώρα µε Μνηµόνιο;

Του Σεραφείμ Σεφερειάδη *

Το ερώτηµά σας θέτει τον δάκτυλο επί των τύπον των ήλων. Το ακραία νεο­φιλελεύθερο οικονοµικό και το αντίστοιχο πολιτικό σκεπτικό που σήµερα διέπει τις πρακτικές της ΕΕ κάνει τις εκλογές να µοιάζουν µε την απλή επικύρωση προειληµµένων αποφάσεων. Όποιος διαφωνεί µε στρατηγικές επιλογές, όπως η ιδιω­τικοποίηση των κοινωνικών υπηρεσιών, η απορρύθµιση της αγοράς εργασίας και η ασυδοσία του κεφαλαίου –συνθήκες που ψευδεπίγραφα και καταχρηστικά αποκαλούνται «εκσυγχρονισµός», «ανταγωνιστικότητα» και «επιχειρηµατικότητα»–, βρίσκεται αντιµέτωπος µε απειλές, κυρώσεις και εξοστρακισµό. 

Editorial #2: Η Ελπίδα που Δεν Έρχεται

Barikat

Εδώ και καιρό, στο σύνολό τους τα ευρωπαϊκά αριστερά κόμματα που αποδέχονται το αστικοδημοκρατικό μοντέλο διακυβέρνησης έχουν ντυθεί τον αντιφασιστικό μανδύα και περιφέρονται ως κλειδοκράτορες της Δημοκρατίας στηρίζοντας ή ψηφίζοντας οικονομικές συμφωνίες που καταδικάζουν χώρες ολόκληρες σε ένα φαύλο κύκλο λιτότητας και παράλληλα στρώνουν το δρόμο για την εδραίωση του φασισμού.