«Είμαι η Κατερίνα Γκουλιώνη, έχω όνομα, αυτή είμαι κι έχω να πω πολλά»

Της Κατερίνας Γκουλιώνη

Κάποτε ήμουν άνθρωπος με όνειρα, με όρεξη για μάθηση, με κερδοφόρα επιχείρηση, με όρεξη για δημιουργία. Σήμερα, όλος αυτός ο πόνος, η κακοποίηση, ο βιασμός του σώματος και της ψυχής που έχω υποστεί με κάνουν να ονειρεύομαι πως τους σκοτώνω όλους αυτούς που πληρώνονται για να βασανίζουν αδύναμους ανθρώπους.

Σημερινές δυνατότητες

Tου Ανδρέα Καρίτζη

Είναι εκκωφαντική η απουσία αυτής της τεράστιας διανοητικής και πρακτικής δουλειάς, των νέων εξελίξεων και ιδεών σε μια σειρά τομέων, από το πρόγραμμα αλλά και τη λειτουργία της παραδοσιακής Αριστεράς. Σε μια περίοδο όπου οργιάζουν νέες θεωρήσεις για τις μορφές δημοκρατικής οργάνωσης, αναπτύσσονται εργαλεία και μέθοδοι για την αποτελεσματικότερη συλλογική λειτουργία, ψηφιακά εργαλεία για την ουσιαστική συμμετοχή και συνεργασία, πολυεθνικές εταιρείες κάνουν μόδα τη συλλογική ηγεσία, την αντι-ιεραρχική και αντισυμβατική συνεργατική εργασία κ.ο.κ, τα μοντέλα ηγεσίας και οργανωσιακής λειτουργίας μας δεν μπορούσαν να είναι πιο απαρχαιωμένα.

Αποχαιρετισμός

Το βυτίο (https://tovytio.wordpress.com)

Εμείς δεν είμαστε κάποιοι που βρίσκονται έξω και μακριά, σε απόσταση από τον κόσμο, για να ζητάμε τρόπους να γίνει λειτουργικός (και για μας, για τους άλλους ήδη είναι) ο ελληνικός καπιταλισμός. Εμείς παλεύουμε για τα δικαιώματά μας ή για τη ζωή μας, έτσι κι αλλιώς και δίχως δεύτερες σκέψεις, δίχως αυτό που θέλουμε να συναρτάται από τις υποχρεώσεις της χώρας και τις απαιτήσεις της δημοσιονομικής προσαρμογής. Είμαστε η εργατική τάξη, όχι οι ισορροπιστές του συστήματος. Δεν μπορούμε να πορευόμαστε εσωτερικεύοντας το «αυτό δεν γίνεται» των αφεντικών.

Διατλαντική Συμφωνία Εμπορίου και Επενδύσεων(ΤΤΙP): Ένα διαρκές bra de fer μεταξύ λαών και αγορών

της Δώρα Κοτσακά

Οι εμπνευστές του TTIP μιλάνε για άρση των εμποδίων στο εμπόριο. Δεδομένου ότι οι δασμοί μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ είναι πολύ χαμηλοί, όταν καλούνται να αποσαφηνίσουν σε ποια εμπόδια αναφέρονται, γίνεται σαφές ότι εννοούν τα προνοιακά κρατικά προγράμματα, τους κανονισμούς που σχετίζονται με την υγεία και την ασφάλεια των πολιτών, καθώς και τους περιορισμούς στην είσοδο των ιδιωτών σε τομείς κρατικής ευθύνης, όπως η εκπαίδευση και η υγεία.

Αποχαιρετισμός στα όπλα

του Πάνου Χαρίτου

Ποτέ δεν τα πήγα καλά με τους αποχαιρετισμούς. Πάντα δυσκολευόμουν.

Όμως, όσο και να θέλεις να αποφύγεις κάποια πράγματα, γνωρίζεις πως κάποια στιγμή θα κληθείς να τα αντιμετωπίσεις.

Πριν ξεκινήσω να γράφω αυτές τις γραμμές έστειλα ένα αποχαιρετιστήριο κείμενο σε δεκαεπτά διαφορετικούς παραλήπτες. Δεκαεπτά συναδέλφους και φίλους με τους οποίους συνεργάστηκα τα τελευταία εικοσιένα χρόνια.

Οι «selfies» του Ποταμιού με την ακροδεξιά και οι μεταναστευτικές ροές.

Του Κωνσταντίνου Μυλωνά

Στο πλαίσιο των αποσπασματικών αλλοπρόσαλλων  δηλώσεων του Ποταμιού σχετικά με το μεταναστευτικό διαβάσαμε πέρσι στο «μανιφέστο» -σε ένα από τα πρώτα κείμενα του Ποταμιού- το εξής: «Να δούμε τα κοινωνικά προβλήματα με τη λογική, χωρίς δογματισμούς και αγκυλώσεις. Μετανάστες, ναρκωτικά, σκουπίδια. {…} Οι μετανάστες δεν είναι κακοί, αλλά ούτε χωράνε όλοι».

Η δύναμη ενός ενημερωμένου κοινού

του Edward Snowden (μετάφραση-επιμέλεια: Βίκυ Καπετανοπούλου)

Παρότι έχουμε διανύσει έναν μακρύ δρόμο, το δικαίωμα στην ιδιωτικότητα -το θεμέλιο των ελευθεριών που κατοχυρώνει η Χάρτα Δικαιωμάτων (Bill of Rights) των ΗΠΑ- εξακολουθεί να απειλείται από άλλα προγράμματα και αρχές. Ορισμένες από τις δημοφιλέστερες διαδικτυακές υπηρεσίες έχουν καταχωριστεί ως εταίροι στα προγράμματα μαζικής παρακολούθησης της NSA, ενώ εταιρείες τεχνολογίας πιέζονται από κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο να εργαστούν εναντίον των πελατών τους αντί υπέρ τους.

Βουλευτικές εκλογές στη Τουρκία: μια μοναδική ευκαιρία για το άνοιγμα στη Δημοκρατία

Επίσημο κείμενο του HDP (Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών)

Στις 7 Ιούνη θα πραγματοποιηθούν στην Τουρκία οι γενικές εκλογές. Μιλάμε για μια Τουρκία που δεν είναι δυνατόν να κυκλοφορείς ελεύθερα στο δρόμο, που στις πόλεις δεν υπάρχει χώρος να ανασάνεις, που στα χωριά δύσκολα βρίσκεται μια χούφτα χώμα για να σπείρεις, που ο πόλεμος είναι προ των πυλών. Μια Τουρκία που κυβερνάται εδώ και 13 χρόνια αντιδημοκρατικά από το ΑΚΡ, με σκάνδαλα διαφθοράς και με εξωτερική πολιτική που την οδηγεί στην απομόνωση. Το εκλογικό σύστημα με το οποίο έγινε και κρατιέται σαν κυβέρνηση το ΑΚΡ είναι το σύστημα που επιβλήθηκε με το σύνταγμα των πραξικοπηματιών. Σύμφωνα με αυτό για να μπει ένα κόμμα στη βουλή πρέπει να ξεπεράσει σε ποσοστά του 10%.

Η «ελάχιστη εγγυημένη» αξιοπιστία του Ποταμιού: Ένας μικρός απολογισμός…

του Κωνσταντίνου Μυλωνά

Περίπου 4 μήνες έχουν περάσει από τις εκλογές της 25^ης Γενάρη και το απολίτικο πολιτικό μόρφωμα του αρχηγού «Σταύρου» έδωσε σημεία «κοινοβουλευτικής» γραφής από τις πρώτες κιόλας μέρες, στην  συζήτηση επί των προγραμματικών δηλώσεων της νεοεκλεγείσας κυβέρνησης, με την βουλευτή του  Κατερίνα Μάρκου (πρώην ΔΗΜΑΡ) να δηλώνει την αντίθεσή της στην δωρεάν ηλεκτροδότηση των απόρων χαρακτηρίζοντας το μέτρο  «εκτός τόπου και χρόνου»  και «ξεπερασμένο», δίνοντας εκείνη την στιγμή με αυτή την ομολογία τον εναρκτήριο πυροβολισμό για την έναρξη του λυσσαλέου αγώνα δρόμου που σκοπεύει να δώσει το Ποτάμι ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ και στην βαθμιαία προοπτική ριζοσπαστικοποίησης της κοινωνίας.

To Game of Thrones και το τέλος της μαρξιστικής θεωρίας

του Sam Criss (μετάφραση: Barikat)

Η μαρξιστική θεωρία, όπως θα έπρεπε να είναι αυτονόητο, δεν είναι ένα αστείο, μια διασκεδαστική τεχνική που μπορεί να εφαρμοστεί σε οποιοδήποτε καθημερινό φαινόμενο, αποκύημα της φαντασίας του οποιουδήποτε.