Μανωλάδα

Στρατόπεδα συγκέντρωσης: Στη φυλακή ''μέχρι νεωτέρας''..

Σωτήρης Αλεξίου

«Έχουν γεμίσει οι μετανάστες και οι Έλληνες δεν μπορούν να στείλουν τα παιδιά τους στον παιδικό σταθμό και στο νηπιαγωγείο. Αυτό τέρμα! Είναι ορισμένα πράγματα που κι εμένα με ενοχλούν όσο εσάς, αλλά είναι και ορισμένα πράγματα που θα πρέπει να σταματήσουμε την καραμέλα ότι είναι ρατσισμός» Αντώνης Σαμαράς στον «Ενικό».

Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πέλλα και όπου αλλού

Αναδημοσίευση από "A ruthless critique against everything existing"

Οι νέες και παλιές Μανωλάδες συνεχίζονται. Τα αφεντικά μας δείχνουν τα δόντια τους και εμείς χασκογελάμε. 

Μανωλάδα, Οκτώβρης 2013: Τι ’χες Γιάννη; τι ’χα πάντα!

του Απόστολου Καψάλη

Τελικά, το μεγαλύτερο πρόβλημα για το εργατικό κίνημα της χώρας μας αυτήν την περίοδο δεν είναι ότι δεν αναλαμβάνει αυτόνομες και αυτοτελείς πολιτικές πρωτοβουλίες, με συνέπεια να ετεροκαθορίζεται από τις επιλογές του αντιπάλου, αλλά ότι δεν μπορεί να αξιοποιήσει ούτε τα λάθη και τις προκλητικές ακρότητές του καθεστώτος και των εργοδοτών προκειμένου για την ανασύνταξη των δυνάμεών του.

Πόσες Μανωλάδες χωράει η χώρα;

του Barikat

Πόσους μικρομεσαίους χωράει αυτή η χώρα;

Η Χρυσή Αβγή και το εργατικό κίνημα

του Απόστολου Καψάλη

Το τελευταίο διάστημα, από λίγο πριν το καλοκαίρι, ο Σαμαράς φαίνεται να κινείται έχοντας στο μυαλό του μια πολυτέλεια. Την πολυτέλεια, των win-win scenarios, δηλαδή των σεναρίων που υπάρχει δυνατότητα να αξιοποιηθούν προς όφελος των ελίτ που σχεδιάζουν το νέο μνημόνιο και την συνέχιση της πολιτικής της λιτότητας.

Μεταξύ Μαρξ και Μπένγιαμιν, μια διαφορετική ανάγνωση της προόδου

του Barikat

Υπάρχουν φορές που η άρνηση του ανθρώπινου νου να δεχτεί την πραγματικότητα είναι εντυπωσιακή. Μια πραγματικότητα που συνεχώς "κοπανάει" πάνω σε θεωρητικά σχήματα που περισσότερο έχουν να κάνουν με επιθυμίες και σχεδόν πάντα με την λήθη. Η συχνή επαναφορά του ερωτήματος "συμβαίνουν αυτά τα πράγματα στον 21ο αιώνα;" ακριβώς αυτό αποδεικνύει.