«Φεστιβάλ Χαϊμαλίνα» Αντιφασιστικό-Αντιπολεμικό Τριήμερo 10-11-12 Αυγούστου 2018

Από το πιο ψηλό χωριό του Ψηλορείτη ένα μεγάλο ΟΧΙ στο φασισμό και μια μεγάλη αγκαλιά στους πρόσφυγες.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ανώγεια 10-11-12 Αυγούστου 2018

Η θέση του hip hop στην Ελλάδα της κρίσης

Του Oxybrain

Η ελληνική μουσική των ‘90s είχε τρεις βασικές κατευθύνσεις. Ποπ, λαϊκά και έντεχνα. Όλα αυτά συμπορεύονταν άριστα με το πνεύμα της περιόδου. Επιφάνεια, διασκέδαση και ψεύτικες ανησυχίες. Αν κάποιος ήθελε από το γυμνάσιο κι έπειτα να διασπαστεί από το βασικό ρεύμα της μουσικής, άκουγε έντεχνα. Αυτό το δήθεν προβληματισμό, χωρίς καμιά ουσία. Γιατί έτσι ζούσαμε.

Σεξισμός και ομοφοβία στο ελληνόφωνο hip hop. Η καταγγελία στον ΛΕΞ και η κουβέντα που πρέπει να συνεχίζει να γίνεται.

VoxPopuli

Η ουσιαστική νίκη θα είναι η ίδια η hip-hop κοινότητα να πάρει θέση ενάντια σε αυτές τις αντιλήψεις. Να αναγκάσει τον ΛΕΞ να βγει δημόσια και να εκθέσει την απολογία του ενώπιον των γυναικών όλου του πλανήτη που είτε έχουν πέσει θύμα βιασμού είτε κινδυνεύουν καθημερινά από αυτό και να του κάνει σαφές πως στο μέλλον δεν έχει σκοπό να δείξει ανοχή σε τέτοιες αντιλήψεις.

Heretic ή αλλιώς αιρετικός

του Ζακ Λε Μπωφ

Το θέμα μας δεν είναι τα ναρκωτικά. Είναι η ελευθερία. Η ελευθερία στην επιλογή. Την επιλογή στην διασκέδαση. Στον τρόπο με τον οποίο θα διασκεδάσεις. Μπορούμε όλοι μαζί. μπορούμε και χώρια. Χωρίς να ενοχλούμε ο ένας τον άλλο. Είμαστε ίσοι αλλά ταυτόχρονα τόσο διαφορετικοί. Δεν χρειάζεται επιβολή. Αλλά κατανόηση. Έτσι και οι διαφορετικοί, ή για κάποιους άλλους οι αιρετικοί έχουν την επιλογή. Έχουν δικαίωμα στην ελευθερία. Όπως το νερό όσο και να το μπλοκάρεις, πάντα θα βρίσκει μια χαραμάδα, μια ευκαιρία, μια σταγόνα του, να απελευθερωθεί.

Stockyard Blues του Floyd Jones: Η μικρή ιστορία ενός μπλουζ και μιας απεργίας

του Βασίλη Χαρισίου-Καλλιαντόπουλου

To Νοέμβρη του 1948 o Floyd Jones ηχογραφεί το Stockyard Blues, ένα κομμάτι γραμμένο για τον αγώνα των εργατών στα σφαγεία της Αμερικής. Ο Floyd Jones δεν ήταν ένας τυχαίος μπλούζμαν, υπήρξε ένας από τους πρώτους που μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο θα εισάγει τον ηλεκτρικό ήχο στα μπλουζ της εποχής. Ήταν τα περίφημα μπλουζ του Σικάγο που έπειτα θα αφήσουν τα ίχνη τους στην ιστορία του μπλουζ ως ξεχωριστό μουσικό ιδίωμα. Γεννήθηκε στο Αρκάνσας και μεγάλωσε στο βόρειο τμήμα του Δέλτα του Μισσισίπι. Σαν παιδί έκανε εμφανίσεις με τον Charlie Patton ενώ μετά τον θάνατο της μητέρας του στις αρχές της δεκαετίας του 1930 αφήνει το σπίτι του και γυρίζει στην γύρω περιοχή παίζοντας τα μπλουζ στην κιθάρα του συνεργαζόμενος με τον Howlin' Wolf. 

The Thrill is gone (Μικρή ωδή στον B.B.King)

Του Χαρισίου-Καλλιαντόπουλου Βασίλη

 Tον Β.Β. King τον γνώρισα στα 15 μου. Ήταν εκείνη η συλλογή των εξήντα δίσκων της σειράς Jazz n’ Blues που βρίσκονταν στο σαλόνι του σπιτιού. Ένας δίσκος για κάθε καλλιτέχνη της σκηνής αυτής. Οι περισσότεροι δίσκοι στην ζελατίνα τους. Ένας μικρός θησαυρός για τα αυτιά ενός εφήβου. Η αλήθεια είναι ότι ήξερα πολύ λίγα πράγματα για αυτή την μουσική αλλά με τα πρώτα ακούσματα αντιλήφθηκα ότι προτιμώ την Blues από την Jazz.

Ο Mc Yinka μιλάει στο Barikat

Συνέντευξη: Barikat

Όταν ήμασταν πιτσιρικάδες ήρθα σε επαφή με τη μουσική μέσω του αδερφού μου που ήταν μέσα στα πράγματα. Στα 16 μου άκουγα πολύ hip-hop, ηλεκτρονική, drum n bass, jungle, reggae. Ο αδερφός μου είχε κάνει πρώτα συγκρότημα και γούσταρα πολύ αυτή τη φάση. Μου άρεσε να γράφω στίχους. Ξεκίνησα πρώτα να γράφω στίχους στα αγγλικά, ξεκίνησα να γράφω δικά μου κομμάτια και είχα ένα συγκρότημα hip-hop. Ψαχνόμουν και πέρα από το hip-hop, με μπάντες παίζαμε και funk, γνώρισα μουσικούς που με βάλανε πιο πολύ στη φάση και σιγά-σιγά μέσα στο χρόνια ήθελα να γίνομαι καλύτερος σε αυτό και να φτιάχνω μουσική που να ανταποκρίνεται στο στάδιο που βρίσκομαι εγώ σαν άνθρωπος και σαν καλλιτέχνης.

Το Barikat ακούει μουσική. Συνέντευξη με τους Mother of Millions

barikat

Το Barikat ακούει μουσική. Κατά προτίμηση αυτή των καταπιεσμένων. Τα κείμενα για το ρεμπέτικο, την χημική γενιά, τη μουσική του κινήματος των μαύρων πανθήρων μας φέρνουν σε αυτήν εδώ τη συνέντευξη.

Αγαπημένο μου Hip Hop

του Αφηγητή (από τους Salto Mortal)

Το τελευταίο διάστημα η hip-hop κοινότητα έχει βγει στο προσκήνιο. Η δολοφονία του Killah-P σηματοδότησε μία νέα περίοδο για το ελληνικό rap, μία περίοδο γεμάτη αντιφάσεις όπου η ταυτότητα του είδους επαναπροσδιορίζεται. Προς ποια κατεύθυνση όμως;