Ιουλιανά 1965: Η αποτύπωση και η ερμηνεία των συμβάντων διαμαρτυρίας στο τύπο της Δεξιάς. Οι περιπτώσεις της «Καθημερινής» και της «Βραδυνής».

Του Κωνσταντίνου Λαμπράκη*

Η Καθημερινή και η Βραδύνη, αν και εντάσσονταν στον ίδιο πολιτικό χώρο, αυτόν της Δεξιάς, είχαν διαφορετικό χαρακτήρα και δημοσιογραφικό προφίλ. Από τις μεγαλύτερες και εγκυρότερες εφημερίδες η Καθημερινή, ιδιοκτησίας της Ελένης Βλάχου , με σημαντικούς δημοσιογράφους στην στελέχωση της. Με 50.000 έως 56.000 φύλλα μέση ημερήσια κυκλοφορία πανελλαδικά κατά το διάστημα Ιούλιος-Σεπτέμβριος 1965, διέθετε ένα μερίδιο της τάξης του 15% περίπου στο σύνολο της κυκλοφορίας των πρωινών ημερήσιων αθηναϊκών εφημερίδων.

Τα εργατικά δικαιώματα μετά το 4ο Μνημόνιο… εχθρός του κακού το χειρότερο!

Απόστολος Καψάλης (επιστημονικός συνεργάτης ΙΝΕ/ΓΣΕΕ)

Αποτιμώντας προσεχτικά το κείμενο του 4^ου Μνημονίου διαπιστώνεται ότι η πραγματική εικόνα είναι πολύ διαφορετική, εφόσον προκύπτουν τρία βασικά δυσοίωνα συμπεράσματα για το παρόν και το μέλλον των εργασιακών σχέσεων στην Ελλάδα

Δημόσιο συμφέρον; Όρια και αυταπάτες της πλάνης των νομικών μορφών

Editorial "Θέσεις" τεύχος 136, περίοδος Ιούλιος - Σεπτέμβριος 2016

Και όμως η πολιτική και οι ανάγκες ξεφυτρώνουν ακόμη και σε άνυδρα μέρη όπου ούτε τίμια παλληκάρια ευδοκιμούν, ούτε κάποιοι με χρίσμα εκπροσωπούν κληρονομικά το «ταξικό συμφέρον» τους. Κρίσιμος παράγοντας για τη θετική διέξοδο είναι η σύγκρουση ως προϋπόθεση κοινωνικής οργάνωσης και πολιτικής άρθρωσης των αναγκών.

Για ποιόν χτυπάει η καμπάνα (ή ο μιναρές)

του Ταξιάρχη Κεραμέ

Τις μούφες της ντεμέκ άθεης καπιταλιστικής ανάπτυξης και των δικών της Αγίων Γραφών μας τις απέδειξαν οι μακρινοί κομμουνιστές προγονοί μας. Σε αυτούς, τώρα, γνέφουμε. Και προσπαθούμε να θυμηθούμε τι μας απέσταξαν σα συμπέρασμα: να ξέρουμε καλά πως ο ταξικός ανταγωνισμός είναι, συν τοις άλλοις, (και προϋποθέτει) πράξεις ενότητας και αλληλεγγύης ανάμεσα στους προλετάριους. Για όλους τους λόγους του κόσμου λοιπόν.    

Το διακύβευμα είναι η λιτότητα

του Γιάννη Μηλιού

Η υιοθέτηση ενός νέου αποκλειστικού εθνικού νομίσματος από μια μικρή ανεπτυγμένη χώρα με ανοικτή οικονομία όπως η Ελλάδα θα σημάνει κατ' αρχάς υποτίμηση του «νέου νομίσματος» ως προς το ευρώ καθώς οι χρηματαγορές θα αποτιμήσουν τη συναλλαγματική ισχύ αυτού του «νέου νομίσματος» σε χαμηλότερο επίπεδο.

Το ερώτημα λοιπόν είναι τι σημαίνει η υποτίμηση του «νέου νομίσματος» για τη χώρα μας.

Οι νέοι και η πάλη της σύγχρονης εργατικής τάξης

Του Τάσου Τρίκκα

Μαζί με το τέλος της Ιστορίας είχε προβλεφθεί και το τέλος της εργατικής τάξης. Εκεί, περίπου, στη δεκαετία του 1980... Ευσεβείς πόθοι; ''Φαντασία και καρδία'', που έλεγαν οι παλιοί, πολύ παλιοί δημοσιογράφοι, όταν ήθελαν να καυτηριάσουν συναδέλφους τους (πού να ήξεραν τότε τη διαχρονικότητα της ρήσης...). Εν πάση περιπτώσει, παρά τις διαψεύσεις τους, οι φωτισμένες αυτές προφητείες είχαν κάποιο, μικρό, έστω αντίκρυσμα στην πραγματικότητα.

Τα ξημερώματα της 18 Μάρτη 1871, το Παρίσι ξύπνησε με την βροντερή ιαχή: Ζήτω η Κομμούνα!

Καρλ Μαρξ

Απόσπασμα από "Ο εμφύλιος πόλεμος στη Γαλλία", Καρλ Μαρξ:

«[…] Τα ξημερώματα της 18 Μάρτη 1871, το Παρίσι ξύπνησε με την βροντερή ιαχή: Ζήτω η Κομμούνα!» Τι είναι η Κομμούνα, αυτή η σφίγγα που υποβάλλει σε τόσο σκληρή δοκιμασία το αστικό μυαλό; […]

Τα Ιουλιανά και η «αποστασία» του 1965

Μιχάλης Λυμπεράτος

Τα Ιουλιανά και η «αποστασία» του 1965 ήταν κορυφαίες στιγμές στην ιστορία της ταξικής πάλης στην Ελλάδα. Κορυφαίες τόσο ως προς την ένταση που απέκτησε ο κοινωνικός αγώνας, όσο και ως προς τις ιστορικές δυνατότητες που διάνοιξε, τέτοιες που επέβαλαν στο αστικό καθεστώς να τις ακυρώσει μέσω της επιβολής μιας ειδεχθούς δικτατορίας.