θεωρία άκρων

Η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά στην Ιταλία. Αφιέρωμα στη Lotta Continua και τη Potere Operaio. Μέρος 2ο: Potere Operaio

barikat

Ένα ζήτημα που είναι άξιο αναφοράς σε σχέση με την ιταλική εξωκοινοβουλευτική αριστερά είναι ο ιδεολογικός προσανατολισμός της. Δεν μιλάμε απλά για ιδεολογικό ετεροπροσδιορισμό αλλά για μια αυτόφωτη εξωκοινοβουλευτική Αριστερά. Το βέβαιο είναι πως την ώθηση την έδωσε η εμμονή του Πάλμιρο Τολιάτι στη «κοινοβουλευτική τάξη»,  τα στενά -για το Κομμουνιστικό Κόμμα ης Ιταλίας- πλαίσια που είχαν μπει μετά τη στροφή του Σαλέρνο.

Βαρβαρότητα με ανθρώπινο προσωπείο

Slavoj Zizek (μετάφραση: Κατερίνα Σκαργιώτη, Πέτρος Κονδύλης)

Βλέπουμε ξανά και ξανά σε τηλεοπτικά ρεπορτάζ για τις μαζικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας στο Κίεβο ενάντια στην κυβέρνηση Γιανούκοβιτς, διαδηλωτές να γκρεμίζουν αγάλματα του Λένιν. Ήταν ένας εύκολος τρόπος για να αναδειχθεί ο θυμός: τα αγάλματα λειτουργούσαν ως σύμβολο της σοβιετικής καταπίεσης, και η Ρωσία του Πούτιν θεωρείται η συνέχεια της σοβιετικής πολιτικής της ρωσικής κυριαρχίας εις βάρος των γειτόνων της.

Έχει το κράτος καρδιά;

του Ηλία Ιωακείμογλου (αναδημοσίευση από τα Ενθέματα της Κ. Αυγής, 3/11/2002)

H επιλογή μας να αναδημοσιεύσουμε το συγκεκριμένο κείμενο, μπορεί να φαίνεται κάπως παράξενη εκ πρώτης όψεως. Βρισκόμαστε σε μία περίοδο που η αριστερά έρχεται αντιμέτωπη με στρατηγικά ερωτήματα. Ερωτήματα που θέτει η κοινωνική σύγκρουση. Το ζητούμενο μιας επαναστατικής στρατηγικής και του γκρεμίσματος της αστικής ηγεμονίας βρίσκεται μπροστά μας.

Inglorious basterds*. H αποκαθήλωση του ναζισμού και η αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού

Θέσεις-Editorial Τεύχος 125, περίοδος: Οκτώβριος - Δεκέμβριος 2013

1. Έπραξαν το αυτονόητο;