Αυτές τις μέρες περιμέναμε να ακούσουμε ξανά για την καταδίκη της βίας «από όπου και αν προέρχεται». Να ακούσουμε για την ανάγκη υπεράσπισης της δημοκρατίας. Για τους κινδύνους που υπάρχουν, ειδικά σήμερα μέσα στην κρίση, από βίαιες και αντιδημοκρατικές πρακτικές. Άλλα όχι. Στα ψιλά πέρασε η ιστορία στη Νέα Φιλαδέλφεια. Επιλεκτικό πράγμα η ευαισθησία και πολλές φορές η βία ξεχνιέται όταν στοχεύει σε βολικό στόχο.
Τα ΜΜΕ του «δημοκρατικού τόξου» δεν είδαν 50 μπράβους να ξυλοκοπούν δημοτικούς συμβούλους της νέας δημοτικής αρχής. Δεν αναρωτήθηκαν ποτέ αν η αντιπολίτευση του δήμου Ν. Φιλαδέλφιας και οι πολιτικές δυνάμεις που την υποστηρίζουν, καταδικάζουν τη βία ή την υποβοηθούν. Δεν ανέβηκαν στα κεραμίδια για το πώς μπορούν 50 τραμπούκοι να δέρνουν μέσα σε ένα δημοτικό συμβούλιο και μετά να φεύγουν ανενόχλητοι.
Αν από την άλλη κάποιος πρώην ή νυν υπουργός άκουγε λίγο κράξιμο σε καμιά καφετέρια θα είχαμε θέμα. Αν π.χ. στον δήμο Αμαρουσίου, του εκλεκτού της κυβέρνησης, μια επιτροπή κατοίκων παρουσιαζόταν με κάπως πιο αγωνιστικές διαθέσεις από αυτές που επιτρέπει ο κοινοβουλευτικός κρετινισμός, θα είχαμε ΜAT, συλλήψεις και ξύλο. Θεσμικό ξύλο όμως. Θα το έριχναν και θα το έτρωγαν αυτοί που έπρεπε. Δεν θα υπήρχε καμία διατάραξη του κρατικού μονοπωλίου της βίας. Σε αυτή την περίπτωση τα ΜΜΕ του «δημοκρατικού τόξου» θα έβλεπαν άλλη μια ένδειξη ότι κάποιοι δεν σέβονται το πολίτευμα και σχεδιάζουν την ανατροπή του.
Άσπρη γάτα, μαύρη γάτα αρκεί να ψηφιζει τα ποντικια
Κλείνοντας ας μας επιτραπεί μία ακόμα μικρή αναφορά στα ΜΜΕ. Σήμερα ακόμα και ο Σταύρος Δήμας αναγκάστηκε να βάλει τέλος στο σενάριο που έτρεχε για εκλογή με την στήριξη της Xρυσής Aυγής. Το σενάριο το έτρεχαν παρέα, «πολιτικοί κύκλοι» και «δημοκρατικά» ΜΜΕ. Άλλη μία προσπάθεια εύρεσης της «σοβαρής» Χρυσής Αυγής. Φαίνεται ότι την βρήκαν στον Μπούκουρα που έγινε αρνάκι για τα παιδιά του. Υπάρχει και γι αυτόν μια θέση στο υπουργικό συμβούλιο της δημοκρατίας τους. Άλλα αυτοί τελειώνουν.
Η σύγκρουση διαμορφώνει τον συσχετισμό. Η σύγκρουση θέτει όρια σε αυτούς που δεν έχουν. Το σενάριο «σοβαρή Χρυσή Αυγή» σήμερα δεν μπορεί να το αντέξει ούτε ο Σαμαράς όυτε ο Δήμας, ούτε υπολογίσιμα κομμάτια του αστικού πολιτικού κόσμου, ακόμα και αν υπάρχουν κάποιοι που ακόμα ελπίζουν σε αυτό. Δεν μπορούν να το αντέξουν, όχι γιατί είναι φιλελεύθεροι και δημοκράτες αλλά γιατί το έκαψε η ζωή. Το έκαψε η ζωή του Παύλου Φύσσα. Τότε που ο Φύσσας δεν κοίταξε την δουλειά του. Δεν κοίταξε απλά να την κάνει και να συνεχίσει τη φάση του. Τότε που επέλεξε να μείνει πίσω για να φύγουν οι άλλοι. Τότε που έβαλε το σώμα οδόφραγμα ενάντια στον κανιβαλισμό. Το σενάριο αυτό το έκαψε η σύγκρουση. Το αντιφασιστικό κίνημα που γιγαντώθηκε μετά την δολοφονία του Φύσσα. Γιατί μπορεί σε διάφορες μάχες τα αποτελέσματα να αργούν να φανούν, αλλά ποτέ δε χάνονται.
