Η πρώτη μάχη του κραταιού ευρωπαϊκού νεοφιλελευθερισμού με τον μοναδικό επικίνδυνο αντίπαλο του, εξελίχθηκε σε μια μεγαλοπρεπή κηδεία. Απόψε κηδεύτηκε το μνημόνιο ή αλλιώς το current programme που τσάκισε μια ολόκληρη κοινωνία. Το mail Χαρδούβελη είναι πλέον junk. Η Eλλάδα της τρόικας πέθανε απόψε. Τελεία, παύλα, πάμε παρακάτω.
Η νέα κυβέρνηση συμφώνησε ότι θα διαφωνούμε για τους επόμενους 4 μήνες. Στα πλαίσια του constructive ambiguity (εποικοδομητική ασάφεια) που ενσωματώνει λεκτικά την ήττα της σιδηράς γραμμής Σόϊμπλε και με το βλέμμα στο τέλος αυτής της συμφωνίας, υπάρχει ο παράγοντας συσχετισμός δύναμης. Στο εσωτερικό της Ελλάδας, στην Ισπανία, στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Αυτή τη στιγμή η σύγκρουση είναι με τους νεοφιλελεύθερους σε όλη την Ευρώπη. Με αυτούς δηλαδή που ξέρουν ότι άμα πετύχουμε, θα χάσουν στις χώρες τους. Η σημερινή στάση των κυβερνήσεων Ισπανίας και Πορτογαλίας είναι άκρως διδακτική. Ο Ραχόι έχει πάθει σύνδρομο Σαμαρά. Για όλα θα φταίει το Podemos.
Όσον αφορά το εσωτερικό, υπάρχουν μια σειρά μεταρρυθμίσεις που δεν αφορούν το δημοσιονομικό κόστος όμως αλλάζουν το συσχετισμό δύναμης προς όφελος των λαϊκών τάξεων, όπως η επαναφορά συλλογικών συμβάσεων, η ρύθμιση των κόκκινων δανείων, η άρση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας.
Υπάρχουν μια σειρά αλλαγές που αφορούν την άρση της ασυλίας στον πλούτο όπως η καταπολέμηση της διαφθοράς και γραφειοκρατίας, η καταπολέμηση του λαθρεμπορίου καυσίμων, καταπολέμηση φοροδιαφυγής και της νόμιμης φοροαπαλλαγής του κεφαλαίου, η θέσπιση κτηματολόγιο, η προκήρυξη διαγωνισμών για τις άδειες των συχνοτήτων των ιδιωτικών ΜΜΕ και η καταπολέμηση της παρανομίας στην αγορά εργασίας (αδήλωτη εργασία 40% στην Ελλάδα – 7% στην Ευρώπη) που κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί.
Έχει κερδηθεί πολύτιμος χρόνος για την εφαρμογή ενός προγράμματος που σε πρώτο χρόνο θα φέρει ανακούφιση στον κόσμο της εργασίας. Με αυτή την έννοια, η μάχη ζωντανεύει ξανά στο εσωτερικό.
Τέλος, εκκρεμεί η αποκατάσταση ενός δείκτη που δεν αφορά δημοσιονομικούς στόχους, πλεονάσματα και προϋπολογισμούς. Της δημοκρατίας.
Η δημοκρατία του Μπόμπολα, του Αλαφούζου, του Σαμαρά, του Μουρούτη και του Άδωνι πρέπει να πεθάνει. Το πολιτικό προσωπικό του μνημονίου και τα κανάλια των εργολάβων απόψε και τις επόμενες μέρες μπήκαν στο χορό του θράσους και της προπαγάνδας, σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα από τις 25 Γενάρη. Έρχεται η ώρα να θαφτούν βαθιά στην ιστορία.
The game is on.
