Η δημιουργία της ομάδας του Απείθαρχου Ιωαννίνων προέκυψε από την ανάγκη και την επιθυμία ορισμένων ανθρώπων να παίξουν ποδόσφαιρο με τους δικούς του όρους, με πρόταγμα την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη, μακριά από τη σαπίλα του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού. Έπειτα από συζητήσεις, το καλοκαίρι του 2014 σαλπάραμε με το ποδοσφαιρικό τμήμα για το γ΄τοπικό της ΕΠΣ.ΗΠΕΙΡΟΥ και ένα χρόνο μετά δημιουργήσαμε τη γυναικεία ομάδα βόλεϊ.
Οι άνθρωποι που αποτελούν το σώμα της συνέλευσης είναι ένα ετερόκλιτο σύνολο που προέρχεται από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος. Επίσης, οπαδοί διαφόρων ομάδων και άνθρωποι, οι οποίοι θέλουν να ασχοληθούν καθαρά με το κομμάτι του αθλητισμού πλαισιώνουν το εγχείρημα. Ως σύλλογος λαμβάνουμε όλες τις αποφάσεις για ζητήματα που μας απασχολούν εντός και εκτός γηπέδου μέσω συλλογικών διαδικασιών που βασίζονται στην οριζοντιότητα, στο πλαίσιο των τακτικών συνελεύσεων μας. Σε ότι αφορά τη λειτουργία των αγωνιστικών τμημάτων τόσο του ποδοσφαίρου όσο και του βόλεϊ έχουν πειραματιστεί με διάφορα προπονητικά μοντέλα, χωρίς να έχουν καταλήξει στο ποιο είναι το αποτελεσματικότερο. Την τελευταία χρονιά και τα δύο τμήματα εφάρμοσαν το μοντέλο του "προπονητικού team" στο οποίο συμμετέχουν τόσο παίχτες όσο και άλλα μέλη της συνέλευσης. Ωστόσο, η συμμετοχή στον εκάστοτε αγώνα αποφασίζεται συλλογικά με κύρια κριτήρια την παρουσία των παιχτών στις προπονήσεις και στις συνελεύσεις, ενώ οι αγωνιστικές ικανότητες του καθενός έρχονται σε δεύτερη μοίρα.
Όπως φαίνεται σκοπός μας δεν είναι να κατεβάσουμε στα γήπεδα την "καλύτερη" ομάδα για να πάρουμε την νίκη αλλά να ευχαριστηθούμε το παιχνίδι (εξαιρούνται, φυσικά, οι αγώνες που κρίνουν την άνοδο ή παραμονή μας στην κατηγορία). Σε κάθε αγώνα προσπαθούμε να δίνουμε τον καλύτερο μας εαυτό και θέλουμε να έχουμε μία -όσο το δυνατόν- πιο αξιοπρεπή εμφάνιση, όχι μόνο μέσα στο γήπεδο αλλά και στην κερκίδα, καθώς ο αγωνιστικός χώρος είναι το κύριο μέρος αλληλεπίδρασής μας με το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο.
Η συμμετοχή μας στα τοπικά πρωταθλήματα έχει ως στόχο την κοινωνικοποίηση των πολιτικών μας προταγμάτων και την καταπολέμηση παγιωμένων αντιλήψεων και πρακτικών που εφαρμόζονται από φορείς και ομάδες, όπως στησίματα παιχνιδιών, αντίτιμο για είσοδο στο γήπεδο, πληρωμές αθλητών και αθλητριών, αυθαιρεσίες προπονητών και παραγόντων κ.α., χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν παρακολουθούμε τις εξελίξεις που διεξάγονται στο εσωτερικό τους. Ονειρευόμαστε έναν ερασιτεχνικό αθλητισμό μακριά από τη λογική του no-politica, μέσα από τον οποίο παίχτες και οπαδοί θα εκφράζουν πολιτικό λόγο και θα παίρνουν θέση για τα κοινωνικά προβλήματα που τους απασχολούν.
Στη σχεδόν τριετή πορεία μας βρεθήκαμε αντιμέτωποι πολλές φορές με τη γραφειοκρατία, ενώ η οικονομική συντήρηση και των δύο τμημάτων αποδείχθηκε δύσκολη. Για τη σύσταση της ομάδας βόλεϊ, συγκεκριμένα, παίξαμε το "σπασμένο τηλέφωνο" με τα διοικητικά μέλη της ΕΣΠΕΔΕ και της ΕΟΠΕ, δυσκολευτήκαμε να κατοχυρώσουμε γήπεδα για τις προπονήσεις μας, καθώς η πολιτεία πετάει το μπαλάκι σε άτομα που βρίσκονται χρόνια στο χώρο του βόλει και αντιμετωπίζουν το άθλημα ως "τσιφλίκι" τους.
Επιπλέον, η κάλυψη των δαπανών για τη διεξαγωγή αγώνων (πληρωμή γηπέδων, γιατρών, διαιτητών) φορτώνονται στις εκάστοτε ομάδες παρόλο που ο ερασιτεχνικός αθλητισμός οφείλει να είναι δικαίωμα για κάθε μέλος της κοινωνίας χωρίς οικονομική επιβάρυνση. Τέλος, τα ακατάλληλα γήπεδα στα οποία αθλούμαστε οδηγούν συχνά σε σοβαρούς τραυματισμούς και στη γενικότερη καταπόνηση του σώματος, που έχει αντίκτυπο στη ζωή των αθλητών.
Είναι γεγονός ότι, την τελευταία διετία οι αυτοοργανωμένες ομάδες αυξάνονται συνεχώς. Αυτό οφείλεται από τη μία μεριά, στην παρακμή που χαρακτηρίζει το ελληνικό ποδόσφαιρο και το οπαδικό κίνημα εν μέρει και από την άλλη στην ανάγκη μερίδας του κόσμου να αυτοοργανώσει όσους περισσότερους τομείς της καθημερινότητας του μπορεί. Η σύσταση τέτοιων ομάδων μας χαροποιεί ιδιαίτερα αφενός γιατί οι τοπικές κοινωνίες -και ιδιαίτερα αυτές της επαρχίας- έρχονται σε επαφή με την ιδέα της αυτοοργάνωσης και αφετέρου διότι μέσω των αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων η συλλογική ανάγκη για άθληση πλαισιώνεται από τα προτάγματα του αντιφασισμού, του αντιρατσισμού και του αντισεξισμού.
10 Λόγοι Απειθαρχίας
Εδώ και κάμποσα χρόνια βιώνουμε την εμπορευματοποίηση και συνεπώς, τον ξεπεσμό των πάντων. Στον βωμό του κέρδους έχουν θυσιαστεί σχεδόν όλα, που πιτσιρικάδες γουστάραμε. Πράγματα που μας γέμιζαν στα παιδικά μας χρόνια, τώρα τείνουν να μας προκαλούν αηδία. Εταιρίες, μίζες, ντόπες, στημένα, κλίκες, “ισχυροί” άνδρες, μπράβοι, ρουφιάνοι, σεκιουριτάδες, πελατειακές σχέσεις, πανάκριβα εισιτήρια, οπαδοί δίχως ίχνος συνείδησης, μαχαιρώματα, νεκροί. Ουδεμία σχέση έχουν τα παραπάνω με το ποδόσφαιρο που παίζαμε και θέλουμε να συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε.
Ορμώμενη από τους προβληματισμούς της και εν μέσω αστείου και σοβαρού μια παρέα έριξε ιδέα για το πόσο ωραίο θα ήταν να δημιουργούταν μια ποδοσφαιρική ομάδα, που θα δρούσε εναρμονισμένη με έναν αξιακό κώδικα, που δεν συμβαδίζει με τη φανταχτερή σαπίλα του μοντέρνου ποδοσφαίρου. Σίγουρα με τις αντιφάσεις της, αλλά με σκοπό να τις μετριάζει όσο το δυνατόν περισσότερο. Το θέμα ανοίχτηκε σε γνωστούς και φίλους και πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες κουβέντες. Οι γόνιμες σκέψεις, τα θέλω και οι προβληματισμοί συνέλαβαν τον Αθλητικό Σύλλογο “ΑΠΕΙΘΑΡΧΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ” και από φέτος θα φέρνει γύρα στα ερασιτεχνικά τοπικά πρωταθλήματα χωρίς αναστολές. Απείθαρχος γιατί δεν υπακούμε στους κανόνες και τον καθωσπρεπισμό που μας επιβάλλουν να ζούμε, όλοι όσοι βάλθηκαν να αποφασίζουν για τις ζωές μας. Το σήμα κοράκι γιατί ετούτος εδώ ο κόσμος, θέλει σίγουρα θάψιμο. Κορακιάσαμε.
Η μπάλα θα παιχτεί ως εξής:
1) Η ομάδα θα λειτουργεί και θα παίρνει τις αποφάσεις της, με τη συμμετοχή των παικτών και όσων θέλουν να βοηθήσουν το εγχείρημα.
2) Στο διοικητικό συμβούλιο τοποθετήσαμε γλαστρούλες διακοσμητικές. Αποφασίζουμε ισότιμα και χωρίς ιεραρχίες.
3) Η χρηματοδότηση για να καλυφθούν τα έξοδα γίνεται κατά κύριο λόγο από εμάς που παίζουμε και ασχολούμαστε. Μέχρι τουλάχιστον να μας πάρει κάποιος Εμίρης, κάθε οικονομική ενίσχυση είναι επιθυμητή.
4) Οι σπόνσορες δεν μας αρέσουν. Δεν διαφημίζουμε καμιά επιχείρηση και δε προσφέρουμε καμιά ειδική μεταχείριση. Η φανέλα είναι ήδη αρκετά βαριά και δε σηκώνει χορηγούς.
5) Συμμετέχουμε στο πρωτάθλημα αλλά η νίκη δεν είναι αυτοσκοπός. Στόχος μας είναι να περάσουμε καλά τόσο ως ποδοσφαιριστές, όσο και ως καλαμπουράτοι φίλαθλοι.
6) Δε χρειάζεται για να παίξεις να είσαι ο γιος του προέδρου, ο κολλητός του χορηγού, το πουλέν του προπονητή, ο παίκτης με το μεγάλο συμβόλαιο, να έχεις περάσει από τις ακαδημίες του Ρότσα, να έχεις συμπληρώσει το άλμπουμ της Panini και να έχεις πάρει το Champions League με τα δεύτερα της Προοδευτικής Τούμπας στο Football Manager.
7) Δυνατότητα στη συμμετοχή έχουν όλοι. Τεχνίτες, πολυτεχνίτες, ταλέντα, παλτά, παιχτρόνια, κατσαπλιάδες, φιλότιμα κασάρια, ντόπιοι, ξένοι, κοινοτικοί, φίλοι, ομοφυλόφιλοι.
8) Μπάτσοι “παίζουν” παντού. Το να παίζουν και στην ομάδα μας, έχοντας χορτάσει να ελέγχουν τη ζωή μας, το θεωρούμε περιττό.
9) Το ποδόσφαιρο τόσο στον αγωνιστικό χώρο όσο και στις κερκίδες δεν είναι κάτι ξεχωριστό στη καθημερινότητα μας. Τα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα δεν μας αφήνουν αδιάφορους επειδή η μπάλα κυλάει.
10) Φασιστικές, ρατσιστικές, εξουσιαστικές και σεξιστικές συμπεριφορές θα απολαμβάνουν τις άρτιες ικανότητες μας στο σουτάρισμα.
Για περισσότερα: https://apeitharxos1312.wordpress.com/
