Μετά τη τραγωδία της Λαμπεντούζα, η ανικανότητα υποδοχής μεταναστών από ένα πολιτισμένο κράτος.

Frontex, Eurosur, Push Back, Pull Back, Κέντρα Φιλοξενίας, Δουβλίνο 2 είναι τα αποτελέσματα μιας διαδικτυακής έρευνας για την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τους πρόσφυγες και μετανάστες. Λέξεις κλειδιά στη στείρα γλώσσα των τεχνοκρατών και της κουστουμαρισμένης νομιμότητας που επιχειρεί να καμουφλάρει την καθημερινή δολοφονία ανθρώπινων ζωών και αξιοπρέπειας με ευφημισμούς, σοβαροφανή ακρώνυμα και αδιάφορες ρατσιστικές ταμπέλες.

«Προφανώς πεθαίνουν»

barikat

«Πρέπει να τους κάνουμε τη ζωή δύσκολη για να καταλάβουν ότι είναι ανεπιθύμητοι στη χώρα και να φύγουν», υποστήριζε ο Ά. Γεωργιάδης πριν από μερικούς μήνες, σχολιάζοντας το θέμα της μετανάστευσης.

Λίγο αργότερα, ακούσαμε τον αρχηγό της ΕΛΑΣ, Νίκο Παπαγιαννόπουλο να λέει τα εξής:

18 Δεκέμβρη: Παγκόσμια ημέρα μετανάστευσης

του barikat

Φτάνει να είναι μακριά μας

του barikat

«Δεν πρόκειται ούτε να κρύψω τους όρους ούτε να φοβηθούμε από τους όρους ούτε να προσπαθήσουμε να τους ωραιοποιήσουμε. Διεκδικούμε την παραμονή του όρου «illegal» (παράνομος), σε σχέση με τον όρο «irregular» (παράτυπος), στο ευρωπαϊκό πολιτικό λεξιλόγιο.»

Πόσες Μανωλάδες χωράει η χώρα;

του Barikat

Πόσους μικρομεσαίους χωράει αυτή η χώρα;

Οι μετανάστες δεν είναι εξωγήινοι - “Μια προσωπική ματιά πίσω από τα συρματοπλέγματα ενός στρατοπέδου συγκέντρωσης”

του Μάρκου Ροκόπουλου

Άνθρωποι καθημερινοί και όλων των λογιών προσωπικότητες. Άλλους τους συμπαθείς και άλλους όχι, κάτι που ούτως ή άλλως συμβαίνει και στην καθημερινότητά μας. Άνθρωποι φιλότιμοι, ευχάριστοι και καλοπροαίρετοι, αλλά και αλλαζόνες, εγωιστές και κακόβουλοι. Όπως δηλαδή αυτοί που συναντά κανείς στη δουλειά του, στη σχολή του, στο σχολείο του, αλλά και ανάμεσα στους φίλους του, στους συγγενείς του ή στους απλούς γνωστούς του.

Η Χρυσή Αβγή και το εργατικό κίνημα

του Απόστολου Καψάλη

Το τελευταίο διάστημα, από λίγο πριν το καλοκαίρι, ο Σαμαράς φαίνεται να κινείται έχοντας στο μυαλό του μια πολυτέλεια. Την πολυτέλεια, των win-win scenarios, δηλαδή των σεναρίων που υπάρχει δυνατότητα να αξιοποιηθούν προς όφελος των ελίτ που σχεδιάζουν το νέο μνημόνιο και την συνέχιση της πολιτικής της λιτότητας.

Μέρα με ήλιο θα φύγετε καθάρματα

της Δάφνης Σφέτσα

1

Ο Παύλος δολοφονήθηκε. Αντί για σιγή, επιτρέψτε μου για ένα λεπτό να κλάψω, ένα λεπτό να φοβηθώ. Μονάχα ένα λεπτό. Πού φτάσαμε και πού οδεύουμε κύριοι; Ένα λεπτό, μια αιωνιότητα, ένας αιώνας αγώνων, κόκκινων κατακτήσεων, κόκκινων από το αίμα των νεκρών, “ναι σε όλα” και ένας αιώνας σβήνεται από το χάρτη. Ενός λεπτού σιγή για τον αιώνα που πέθανε, για τον αιώνα που πια δεν ζει.

Κι αυτός ο κόμπος όλο μεγαλώνει…

του Κώστα Φουρίκου (ilesxi.wordpress.com)

Ξημέρωσε και ξέρεις ότι μετράμε έναν λιγότερο σήμερα. Παύλος Φύσσας ή αλλιώς Killah P. Ετών 34. Αντιφασίστας. Μουσικός. Ένας από μας. Και τώρα πια δεν αναπνέει. Η καρδιά του σταμάτησε από χέρι φασίστα. Κι εσύ σκέφτεσαι όλα αυτά που έπρεπε να ‘χουν γίνει και δεν έγιναν. Κι αυτόν τον κόμπο που όλο μεγαλώνει.