Η Vodafone ζητάει 9ωρο, και δε θα της περάσει

Radical I.T.

Να οργανώσουμε τη δράση μας στα επιχειρησιακά σωματεία και στο ΣΕΤΗΠ, να επιδιώξουμε τον ενιαίο συντονισμό τους και να παλέψουμε για υπογραφή κλαδικής Σ.Σ.Ε. που θα καλύπτει τις ανάγκες μας για αξιοπρεπή εργασία και ζωή.

Από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στο 1-1-4

Του Γιάννη Βούλγαρη

Όλη η προεκλογική εκστρατεία, και όλες οι εξαγγελίες του Τσίπρα, είχαν πάντα έναν αστερίσκο, τον οποίο όλοι γνώριζαν: όλα θα εξαρτηθούν από την διαπραγμάτευση με τους δανειστές. Η ίδια η ύπαρξη του πολιτικού προγράμματος στηριζόταν σε μια αόριστη υπόσχεση νίκης, αφού το ίδιο το πρόγραμμα ήταν ένα σύνολο θέσεων που αρθρωνόταν ως συμπαγές, χωρίς να ειπωθεί ποτέ ότι το τάδε ή το δείνα υποσύνολο θέσεων θα εφαρμοστούν εντελώς ανεξάρτητα από την διαπραγμάτευση. 

Η στρατηγική της ελαφρότητας. Η άγνοια ως παράμετρος ήττας της «Αριστεράς του Συμβιβασμού»

Θέσεις-Editorial Τεύχος 142, περίοδος Ιανουάριος - Μάρτιος 2018

Το ειδοποιό στοιχείο της διαφοράς του ΣΥΡΙΖΑ συνίσταται κατά πρώτο και κύριο λόγο στο γεγονός ότι η πολιτική απάτη έχει ως στόχο την Αριστερά, τη θεωρία και τη διακηρυκτική πρακτική της Αριστεράς όπως αυτή εκφράζεται στις διατυπωμένες θέσεις της. Μόνο που όπως θα επιχειρήσουμε να δείξουμε στη συνέχεια αυτό δεν συνεπάγεται κατ’ ανάγκη και την ιστορική θεωρία και πρακτική της, με βασικό δεδομένο τον «συμβιβασμό».

Ο κρατικός προϋπολογισμός του 2018 - Κριτικές παρατηρήσεις

Του Ηλία Ιωακείμογλου

Ο προϋπολογισμός του 2018 δείχνει ότι θα συνεχιστεί και κατά το επόμενο έτος η διαδικασία της καταστροφής αυτής, που μέχρι στιγμής δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως “δημιουργική καταστροφή” αλλά απλώς ως καταστροφή παραγωγικής ικανότητας και εργατικού δυναμικού (το οποίο είτε καταστρέφεται, χάνει δηλαδή τις ικανότητές του λόγω της παρατεταμένης ανεργίας, είτε μεταναστεύει μαζικά).

«Νόμος και τάξη» - Η ιστορία που επαναλαμβάνεται ως φάρσα

Του Χρήστου Τσούτση

Το δόγμα «Νόμος και Τάξη» το είχαμε δει έντονα ως ιδεολόγημα της μνημονιακής εξουσίας τα προηγούμενα χρόνια ειδικά στη κυβέρνηση Σαμαρά. Μια κυβέρνηση που πέρα από το νεοφιλελεύθερο χαρακτήρα της σε επίπεδο οικονομίας και σκληρών δημοσιονομικών μέτρων , είχε μάθει να επιβάλλει την οικονομική της πολιτική μέσα από τη καταστολή, τους τρομονόμους, τους εκβιασμούς και τη καταστροφολογία.

Τούτοι οι χαμένοι που ποτέ δε ζήσαν *

Barikat

Έχει περάσει κάμποσος καιρός λοιπόν που ζούμε στην επικράτεια της ήττας μετά την νικηφόρα μάχη. Που ψάχνουμε το βηματισμό μας. Νέοι, επισφαλώς εργαζόμενοι, άνεργοι, εργάτες, ξενιτεμένοι. Οι πολλοί. Οι Αόρατοι, οι ηττημένοι της “εθνικής συμφιλίωσης” έγιναν οι επικίνδυνοι. Αυτοί που τα θέλησαν όλα πίσω.

Τα εργατικά δικαιώματα μετά το 4ο Μνημόνιο… εχθρός του κακού το χειρότερο!

Απόστολος Καψάλης (επιστημονικός συνεργάτης ΙΝΕ/ΓΣΕΕ)

Αποτιμώντας προσεχτικά το κείμενο του 4^ου Μνημονίου διαπιστώνεται ότι η πραγματική εικόνα είναι πολύ διαφορετική, εφόσον προκύπτουν τρία βασικά δυσοίωνα συμπεράσματα για το παρόν και το μέλλον των εργασιακών σχέσεων στην Ελλάδα

Αλήθεια, ποιο είναι το νόηµα των εκλογών σε µια χώρα µε Μνηµόνιο;

Του Σεραφείμ Σεφερειάδη *

Το ερώτηµά σας θέτει τον δάκτυλο επί των τύπον των ήλων. Το ακραία νεο­φιλελεύθερο οικονοµικό και το αντίστοιχο πολιτικό σκεπτικό που σήµερα διέπει τις πρακτικές της ΕΕ κάνει τις εκλογές να µοιάζουν µε την απλή επικύρωση προειληµµένων αποφάσεων. Όποιος διαφωνεί µε στρατηγικές επιλογές, όπως η ιδιω­τικοποίηση των κοινωνικών υπηρεσιών, η απορρύθµιση της αγοράς εργασίας και η ασυδοσία του κεφαλαίου –συνθήκες που ψευδεπίγραφα και καταχρηστικά αποκαλούνται «εκσυγχρονισµός», «ανταγωνιστικότητα» και «επιχειρηµατικότητα»–, βρίσκεται αντιµέτωπος µε απειλές, κυρώσεις και εξοστρακισµό. 

Φωτιά στο 4ο μνημόνιο! Παρέμβαση σε Αθήνα, Πάτρα, Θεσσαλονίκη το Σάββατο 13/5

Κανείς δεν ζει με 400 ευρώ. Κανείς δεν ζει με μνημόνια μέχρι τα βαθιά γεράματα.

Editorial #1: Η Λιτότητα ως τακτική επιλογή. Η “ανάπτυξη” ως στρατηγικός στόχος

Barikat

Αυτή η κοινωνία κυοφορεί δυνατότητες οι οποίες στο παρόν συμβιώνουν με το υπάρχον αλλά είναι ανταγωνιστικές προς αυτό, εγχειρήματα αυτοδιαχείρισης, ελεύθερο λογισμικό, συνεταιρισμοί, μορφές κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας που διαρκώς διευρύνονται. Σε μία περίοδο που το κεφάλαιο επεκτείνεται σε όλο και περισσότερα πεδία για να αυξήσει τα κέρδη του, και τα κράτη υιοθετούν όλο και πιο κατασταλτικές πολιτικές για να κανονικοποιήσουν αυτήν τη συνθήκη τα παραπάνω συγκροτούν την ακριβώς αντίρροπη κίνηση, αθόρυβη, σταθερή, ανεξέλεγκτη, επικίνδυνη.